Polypodium cambricum 'Pulcherrimum Addison'
Godna przedstawicielka paprotek walijskich , nie wyróżniająca się zbyt wielkim wzrostem , ale uważana za najbardziej ozdobną wśród odmian
Polypodium cambricum. Potwierdza to jej nazwa ( '
pulcherrimum' z łac. 'najpiękniejsza') .
Jej jasnozielone liście osiągają 15-30 cm długości , zaś listki są głęboko wcięte i puszyście koronkowe ,dając trójwymiarowy efekt wizualny. Dlatego właśnie roślina wygląda, jak gdyby była złożona z pierzastych , pionowo ustawionych ptasich skrzydeł .
Dość późno rusza wiosną z wegetacją , ale jest całkowicie zimozielona i długo cieszy pięknym wyglądem. Kiedy pojawiają się młode liście, zaleca się usuwanie starych , które przetrwały zimę (dla podniesienia atrakcyjności wyglądu rośliny).
W uprawie preferuje lekki cień, lubi też sporą dawkę słońca. Wilgotność gleby jest sprawa drugorzędną - równie dobrze rośnie w glebie suchej, co wilgotnej ( byle nie za mokrej , z zastoinami wodnymi) . Dość wolno się rozrasta za pomocą podziemnych kłączy (odmiana płonna).
Rodzima brytyjska paproć ,odnaleziona w 1860r. na stanowisku naturalnym w Cumbrii (Cambria=Walia) w północnej Anglii, na terenie Lake District , gdzie można ją spotkać do dziś.
fot.Tomek Mr