Imponująco wyglądają Twoje azalie podczas kwitnienia. Na razie moje sadzonki nie umarły, a kilka dni minęło. Może mi się uda z tych sadzonek. Efekt pewnie będzie dopiero za kilka lat.
Wasz ogród o poranku jest cudowny!

Cóż wątek leży odłogiem i zarasta, zupełnie jak nasz ogród z powodu wakacyjnych wojaży
Nie zrobiłem żadnego zdjęcia u nas prawie od miesiąca bo na razie odgruzowujemy ogród po powrocie, a idzie to strasznie powoli

W tym roku wywiało nas w Dolomity, które niezmiennie potrafią oczarować człowieka. Nie ważne czy to zimą czy latem magia tych gór działa chyba na każdego.
Dziwne to było jednak lato, takie trochę jesienią zalatujące. Na dole w dolinach niecałe 20 na plusie, a u góry 4-5 stopni i padający momentami śnieg.
Generalnie bardzo przyjazna do wędrówki aura, a do tego widoczność rewelacyjna.

Bardzo niebezpieczny urlop -jesteście szaleni.

Ale widoki,będziecie mieć super wspomnienia.
A jak odgruzujecie ogród to pokazujcie,bo pięknie u was jesienią.

Tam jest cudownie! Ile bym dała, by nad takim stawkiem w Dolomitach podumać! Wiem, wiem, teraz można wszędzie. Ale pomysłów wiele a czasu mało. Dopisuję do listy.

Miłko, podumać to można i w łazience na tronie...tam się chodzi i podziwia
U Wojtka widzę nogi zahartowane,,,to po Wojsławicach będzie śmigał w kąpielówkach
Piękne widoki

Jak chodzę po górach, to podziwiam, a nad stawami zazwyczaj dumam Woda mnie prowokuje do rozważań. No może ta w butelce nie do końca
W górach pewnie będę dopiero za rok, ale wodę mam bliżej, to przy niej pomyślę czasami

Na dumanie czasu nie ma bo góry piękne i wszędzie chciałoby się pójść



Najtrudniej wbrew pozorom nie było na ferratach ale w Alpach Zillertalskich na granicy Włoch i Austrii. Są tam całkiem spore wysokości, nawet powyżej 3.500 m n.p.m.
To dość dzikie góry, z niewielką ilością udogodnień na szlakach i niezbyt dużą liczbą turystów. Wspinaczka tam wymaga dobrej kondycji i stabilnej pogody,
bo trasy są naprawdę długie i wymagające. My startowaliśmy nad jeziorkiem na 1.800 metrach a wchodziliśmy na prawie 3.400...







Naszym celem były jednak nie tylko góry ale też liczne ogrody. Po 11 dniach w Dolomitach przenieśliśmy się do Niemiec, w okolice Mannheimm, gdzie odbywa się BUGA 2023.
Zamiast jednak pojechać tam prostą drogą wybraliśmy trasę widokową, drogą alpejską poprowadzoną przez przełęcz Timmelsjoch.
Jest ona położona na wysokości 2.509 metrów, a więc wyżej niż nasze Rysy.





Wrażenia ogrodowe zaczęły się już jednak pierwszego dnia. Jeszcze w podczas drogi w Dolomity zawitaliśmy do pustynnego ogrodu koło Graz'u, który nas naprawdę oczarował.





We Włoszech odwiedziliśmy ogrody w Merano (Trauttmansdorff) położone na południowych zboczach Alp i wypełnione śródziemnomorską roślinnością, zawsze robiącą wrażenie.





Niemcy to natomiast BUGA 2023 ...







... i trochę ogrodów barokowych założonych przy licznie występujących w okolicy Mannheim pałacach.







Na koniec Rosen Park Dräger ... tyle róż piennych to nigdzie nie widziałem

Czyli urlop nad wyraz udany, bo i góry i ogrody, wszystko to co kochacie najbardziej

Kilka dni temu mieliśmy przyjemność zawitać do Wojtka i Michała

W progu zostaliśmy powitani co prawda nie chlebem i solą a przepysznym plackiem z owocami



W ogrodzie królują teraz rudbekie ...









oraz hortensje...







Zachwycają również dalie ...





oraz inne kwiecie ...















cdn.

Idealny zakątek do odpoczynku w upalny dzień ...





Trochę widoczków ogólnych ...























Przepiękny hibiskus w towarzystwie lagerstroemii





Kolekcja kaktusów ...





Dziękujemy za gościnę ... i do miłego zobaczenia na zlocie

Basiu dzięki..!

Właśnie szukałam wątku chłopaków a Ty podajesz mi go na tacy.. i to jakiej..!

A szukałam bo muszę wyrazić swój zachwyt górskimi fotami...
Tak się cieszę, że choć w ten sposób mogę tam wrócić...
Przełęcz Timmelsjoch przejeżdżaliśmy w odwrotnym kierunku 17 lat temu, ale widoków było zero...
Gęsta mgła zakrywała wszystko i po prostu zrezygnowaliśmy z dalszej podróży...
Jakże zazdroszczę Wam młodości...

basik napisał:
I nie pochwalili się do tej pory w "Kaktusiarni" ?

Ogród jak zawsze zachwyca .... a Wasze podróże w niesamowite miejsca i mnie pozwalają się nimi cieszyć ,cudowne ogrody odwiedziliście

Dziękuję, że jesteście , za przepiękne zdjęcia z górskiej wyprawy. Teraz mam tylko dylemat czy bardziej podobają mi się górskie obrazki czy różanka i chyba pierwszy raz (mimo że jestem różana ) nie umiem wybrać . Dziękuję za możliwość oglądania Waszego ogrodu po raz drugi i mam nadzieję nie ostatni, przecież ciągle znajduję jakiś kąt którego jeszcze nie widziałam ale tyle się przecież dzieje praktycznie przez cały rok. Do miłego zobaczenia Pozdrawiam ciepło

Popatrzyłam na foty z gór i serce mi skoczyło, nie ma to tamto w przyszłym roku wyjazd w góry będzie priorytetem. Dzięki za przypomnienie cudownych widoków. Ale dom to dom i fajnie powrócić do swoich ścieżek i rabatek, no nie?
serdeczności dla Was
Ewa

Obejrzałam Wasz ogród na żywo i muszę trochę zweryfikować swoje podejście do swojego.
Bo nie wiem, jak wy to robicie, że mimo dużej ilości roślin, one fajnie obok siebie żyją choć są bujne i rozrośnięte .
Hm... czemu moje na siebie wchodzą i walczą ze sobą i na dodatek wyłażą na ścieżkę i trawnik????
Podejrzewam, że ma tu trochę znaczenie zróżnicowanie terenu, u mnie nasadzenia na płasko.
Ogród ze zdjęć, choćby najlepszych, nie dorównuje temu w naturze.
Teraz wiem, gdzie, co rośnie i dokąd prowadzi każda ścieżka.
Bardzo się cieszę, że mogłam to zobaczyć na własne oczy i bardzo za to dziękuję.
Mam nadzieję, że rośliny "pozyskane" z Waszego ogrodu zadomowią się w moim .

Ja też bardzo się cieszę, że mogłam po raz drugi Was odwiedzić, a jak się cieszę to wie najlepiej Isia, ponieważ przez moją chęć ponownego Was odwiedzenia była w domu koło 21, czego bardzo nie lubi.
Żałuję tylko, że byłam tak krótko.
W ogóle wszystkie ogrody odwiedzane na zlotach są zbyt szybko opuszczane.
Szkoda, że wszyscy mieszamy tak daleko od siebie.
I zgadzam się się z Elą.
Wasze roślinki rosną równo i nie wpadają na siebie. U mnie jest totalny chaos

Czas trochę odgruzować wątek

Nelu patrząc na ostatni zjazd to chyba my powinniśmy zazdrościć Ci sił i energii

Miłko to jakieś nędzne resztki kaktusów, które kiedyś uprawiałem, wstyd je pokazywać

Ewo faktycznie dobrze wrócić na własne śmieci. Zresztą nawet trzeba, bo i ogród i wątek zarasta bez opieki

Isiu, Gosiu, Elu w naszym ogrodzie jest dużo przypadku.
Wyznaczony jest pewien szkielet wypełniony gęstymi nasadzeniami, które przynajmniej w teorii mają ograniczać potrzebę częstego plewienia.
Ogólnie odpowiada nam idea ogrodu balansującego pomiędzy dzikością i uporządkowaniem.

Jeszcze raz dziękujemy Wszystkim za odwiedziny i miłe słowa Czas jednak wrócić do rzeczywistości i pracy bo nadchodzi okres w którym jest szczególnie intensywna.



Ostatnie upały znowu suszą niemiłosiernie. Musimy więc dość często uruchamiać podlewanie, mimo że to już połowa września. Na szczęście w ostatnim tygodniu trochę też popadało więc tragedii nie ma.



Taka pogoda sprzyja roślinom ciepłolubnym więc po raz pierwszy mamy w tym roku pokaźne figowe żniwa. Smakują równie dobrze jak wyglądają.







Dopiero wczoraj zakwitł nowy liliowiec w typie pajęczych. Kwiat wyjątkowo duży, dochodzący do 30 cm.





Ogród ciągle jeszcze wygląda jak w środku lata, a przebarwienia jesienne są na razie bardzo delikatne.
Na rabatach króluje rudbeckia triloba. Sieje się bardzo obficie więc co roku staram się zostawiać tylko trochę roślin.
W tym roku chyba jednak usuwanie było zbyt skromne











Ciągle też kwitną floksy, a z ziemi wychodzą ziemowity przybierające floksowe barwy.















... takiej zielonej murawy jak w tym roku to nie pamiętam

U mnie też kiedyś królowała na rabatach rudbeckia triloba i ją lubię najbardziej, niestety zasmakowały w niej ślimaki i zostały mi szczątkowe ilości, tymczasem zastępuje mi ją niezjadany oman ale to nie to .
A figi udane i wyglądają nad wyraz smakowicie