Pomyślałam, że warto zgromadzić w jednym miejscu wykaz roślin, które wymagają uważności przy sadzeniu, aby nie pochłonęły szybko całego ogrodu.
Zacznę od traw.
Miskant cukrowy - szybko rozrasta się przy pomocy rozłogów. Korzenie ma bardzo silne, więc jeśli chcemy trzymać go w ryzach konieczne jest solidne zabezpieczenie . Uwaga: miskanty chińskie rosną w zwartej kępie i można je sadzić bezpiecznie, nie są inwazyjne.

Wydmuchrzyca piaskowa - rozrasta się niezwykle szybko i żadna gleba jej nie straszna .

.

Sumak octowiec - nie znoszę dziada, mimo, że jeszcze dogorywa w moim ogrodzie Jego zwodnicze piękno oczarowało mnie wiele lat temu zanim zorientowałam się jaka to gadzina, która obca nam przecież, zdominowała nasze ogrody! Jadąc jakąkolwiek krajową drogą widzę go w KAŻDYM przydomowym ogródku
Jeśli koniecznie chcecie mieć sumaka w ogrodzie sadźcie jako soliter na trawniku gdzie kosiarka załatwi jego niezliczone ilości "dzieci"

Rokitnik zwyczajny - dziadostwo jeszcze większe, niż sumak. Utniesz korzeń, to w to miejsce jest kilka nowych przyrostów. Bardzo trudno nad nim zapanować. Miałem krzew 2.5-3 m wysokości, a korzenie miał z 5 metrów od pnia.

Kolejna ekspansywna trawa: spartyna grzebieniasta - rozrasta się podziemnymi rozłogami. Piękna, ale bardzo ekspansywna .

Kolejna urokliwa, ale intensywnie rozsiewająca się:
nawłoć kanadyjska.
W wielu krajach jej uprawa została zakazana, ponieważ wypiera rodzime gatunki.

U mnie na tej liście nr 1 zajmuje chmiel pospolity, zastany w ogrodzie, na początku byłam nim zachwycona, a potem rozpoczęłam walkę i od kilkunastu lat systematycznie go usuwam.

Tego się już pozbyłam, ale odnawia się w różnych innych niespodziewanych miejscach.




Trudne do opanowania są również:

- lilak pospolity,
- czarny bez,
- winobluszcz pięciolistkowy,
- bluszcz pospolity.


Z niskich trzeba bardzo uważać na:

- barwinek pospolity,
- konwalię majową,
- bluszczyk kudrybanek,
- tojeść rozesłaną,
- ziarnopłon wiosenny...


Choć jak mawiał nasz pan od przyrody, nawet najpiękniejsza róża może być chwastem, a pospolity chwast pożądaną rośliną, wszystko zależy gdzie co rośnie i co nam się podoba .

Może nieco kontrowersyjnie, ale dodałbym jeszcze orliki. Z jednego miejsca rozsiały mi się po całym ogrodzie.

rispetto napisał: Pawle, musisz mieć wyjątkowo korzystne warunki dla tej rośliny. U mnie 1 orlik rozsiał się z promieniu ok. 1 metra,, zaś 2-gi nie sieje się wcale .

Krzysia napisał:
Pan od przyrody wiedział, co mówi Nie masz gorszego chwasta, niż galijka na własnych korzeniach, a olśniewającej urody im odmówić nie sposób. Wyskakuje jedna z drugą parę metrów od rośliny matecznej a nurkuje jak kaszalot

Jeśli chodzi o produkcję upierdliwych i głęboko korzeniących się siewek u mnie na podium plasuje się nieprzerwanie od kilku lat kryptotenia japońska.

U mnie na pierwszym miejscu plasują się brzozy, moje ukochane drzewa - od kilku lat siewki dają mi popalić nie gorzej niż szczawik zajęczy.
Rosną nawet w doniczkowych w poczekalni. Następnie milin i winobluszcz. Z bylin orliki i brunery. Po dwudziestu latach uporałam się ze szkarłatką amerykańską, przynajmniej mam taką nadzieję........................................

Gajowiec żółty, odmiana Variegatum, było już? Chyba nie.
Dostałam kilkanaście lat temu od koleżanki: to taka pokrzywka, pod lasem będzie ci rosła.
Pod lasem to ja teraz chce mieć hosty, a pokrzywka plezie się w każdy zakamarek
Wyrywam sukcesywnie kilka razy do roku z nadzieją, że kiedyś ją wreszcie wyrwę.

Na wiosnę, wyrwałam sporo kolorowego zielska i wyrzuciłam za siatkę, do lasku od strony drogi. Latem mój mąż radośnie mi obwieścił: Ewcia, choć zobacz jakie fajne liście urosły w lesie, może byśmy sobie je wykopali

Ewo, może opisałabyś gajowca, bo nie mamy go w bazie ?

edyta napisał: Edytko, opiszę, tylko dziś nie mam zdjęć chyba, ale ona jest nadal pokrzywkowy w tym lesie, to mu cyknę jakąś fotę jutro. A do jakiego działu? Byliny?

Dodam szczawik różkowaty-Oxalis corniculata var. atropurpurea,to jest dopiero chwast a o szkodliwości sadzenia sumaka należy głośno trąbić i przestrzegać,zwłaszcza młodych posiadaczy domków z pięknymi trawnikami.
Gajowiec u mnie siedzi od kilku lat na niewielkim skrawku i nie ma z nim problemu.

Krysiu, ja też mam u siebie szczawik. Nie wiem skąd się przypałętał, ale pozbyć się go nie sposób .

Ewo, tak chodzi mi o bazę bylin. Z czasem będę chciała skatalogować ekspansywne rośliny z odnośnikami do bazy .

Szczawik mam również na rabatce Czytałam, że jego się nie da wyplenić z ogrodu. Jedyny sposób, to lanie ciężką chemia lub całkowita wymiana ziemi Lać chemia nie będę, ziemi wymieniać też nie, zostaje mi tylko wyrywanie.

Wiem na bank,że szczawik mam od sąsiada,który notorycznie zaopatruje się w różności w hurtowniach i centrach ogrodniczych,sadzi te zakupione cudowności razem ze szczawikiem i przylazł po trzech latach do mnie.
Chemią lać nie będę,ale wykopuję z ziemią i wyrzucam do odpadów,które wywożą działek.
Natomiast najgorsze jest to,że sąsiadowi on się podoba.

U mnie szczawik rozpanoszył się na rabacie trawiastej. Podejrzewam, że przywlekłam go z jakąś sadzonką .

edyta napisał:
Albo z korą, albo ptaki go przywlokły....

U siebie po raz pierwszy go zobaczyłam w miejscu, gdzie niczego nowego nie sadziłam, pod koroną startego modrzewia oplecionego bluszczem, a tam gniazdują i pożywiają się różne skrzydlate. Teraz, po przekopaniu i dosypaniu ziemi rosną tam m.in. azalie, szczawik pojawia się tu i ówdzie, ale wykopuję go zaraz po zauważeniu, na razie nie jest wielkim problemem.

Czytałam gdzieś, że nie powinno się go wyrywać, bo zostawimy cześć korzeni, najlepiej podważyć łopatką i tego się trzymam.


Mojej sąsiadce też się podobał, nawet rozsadziła go na skalniaku, dziś prawie nie ma skalniaka, a przywoziła różne roślinki z Czech i Anglii, wyrywa i . Mi też bardzo żal, bo chętnie się dzieliła swoimi roślinami, po rozkrzewieniu miały przywędrować na mój skalniak .

Pomyśleć, ze sama sobie zafundowałam szczawika sporo lat temu Będąc przejazdem wypatrzyłam gdzieś szkółkę przy klasztorze. Oczywiście zakupiłam kilka roślin. Jakaż była moja radość przy wysadzaniu, kiedy przy jednym jałowcu zauważyłam śliczne maleństwo podobne do miniaturowej koniczynki. Posadziłam ten skarb na kamienistej rabacie, jakże ja mu dogadzałam!!!!!! Moje szczęście nie miało wprost granic, kiedy zakwitł śliczny żółty kwiatuszek......................................
Od paru ładnych lat walczę z tym moim szczęściem i z pewnością panowie w sukienkach woleli by nie wiedzieć jak "miło" ich wspominam przy każdym pieleniu...............................