Zmieniające się na przestrzeni wieków granice Polski jak i wpływ państw ościennych, znacznie wpłynęły na naszą tradycję kulinarną.Widać w niej wpływy kuchni żydowskiej, francuskiej, austriackiej, rosyjskiej czy niemieckiej ale mimo wpływu tylu kultur, nasza polska tradycja kulinarna przetrwała i dzisiaj obcokrajowcowi kojarzy się z bigosem, pierogami, gołąbkami, czarniną, barszczem czerwonym, flaczkami, grzybową czy też żurkiem.

W czasie mojej aktywności zawodowej niemało czasu spędzałam w samochodzie a, że lubię dobrze zjeść starałam się poznać kraj od strony kuchni.Muszę przyznać, że były to ciekawe doświadczenia, szczególnie wagowe

Jak wszystkim wiadomo Wielkopolska słynie z rogali św.Marcinaróżnego rodzaju kluchów nie mówiąc już o pyrach z gzikiem a słynny deser to auflauf – omlet ucierany z cukrem i owocami, zapiekany w piecu.

Podhale to bryndza, oscypek a ich kluski z surowych ziemniaków, omaszczone wędzoną słoninką, bezkonkurencyjne

Małopolska, kojarzy mi się ze słynnymi flaczkami krakowskimi czy też z jajkami po wiedeńsku.

Jak dla mnie to jedną z najbogatszych kuchni jest kuchnia Podlasia,tam smakowało mi po prostu wszystko, te słynne kartacze czy też babka ziemniaczana to potrawy dla których warto wybrać się w te strony.

Można by jeszcze wiele pisać o naszych tradycjach kulinarnych.... Dlatego namawiam do dzielenia się przepisami ze swoich regionów, które niekoniecznie nam wszystkim są znane .Aa gdyby tak jeszcze , oprócz samego przepisu, trochę historii i wspomnień jak to Wasze babcie i mamy te potrawy przyrządzały to byłby szczyt moich marzeń


.

Muszę się odezwać jako wielkopolanka, poznanianka! U nas w domach nie robiło się auflaufu, bo to niemieckie, a myśmy zaborcy nie cierpieli i późniejszego okupanta!
Ale za to: pyra z gzikiem - obowiązkowa! W piątek często robimy. Ser twarogowy trzeba rozdzióbać widelcem i dodać mleka lub śmietany. Dodać soli, pieprzu, szczypioru lub/i szczypiorku, koperku, cebulki. Konsystencja musi być zwarta, ale lekko płynąca. Taki gęsty sos.

Pyzy z kaczką lub roladą z modrą kapustą lub buraczkami. Trochę śląskie, ale pyzy to nic innego, jak kluski na parze. Przepisu nie podaję, bo wszędzie jest w internecie, a pyzy kupuję w sklepie.

I jeszcze są ślepe ryby z merdyrdą. Przepis podam później, bo mama wie, jak to robić, a ja nie.

Zajrzę tu jeszcze! Przepisów nie znam, ale podzielę się chętnie rożnymi babcinymi poznańskimi kuchennymi anegdotami!

Ślepe ryby to z myrdyrdą chyba .
Aulaufu nie znam. Mimo ze moja babcia w połowie Niemką byla, takiego deseru nigdy w domu nie podawano.
Pyzy, zrazy i modra kapucha obowiązkowo.
No i dorzucę jeszcze szagówki czyli kopytka. Z kapucha i skrzyczkami tj. skwarkami.

Moja babcia trochę przekręcała wyrazy więc pewnie stad u mnie ta "merdyrda"!
Dodam jeszcze ajntopf! Czyli zupa jarzynowa, jednogarnkowe danie ze wszystkim, co pod ręką, żeby się nie zmarnowało! Na to też przepis zbędny!

Ja niedawno wizytowałam Wielkopolskę i musiałam koniecznie tradycyjne rogale świętomarcińskie zjeść, bo nie wyobrażam sobie podróży bez regionalnego jadła.
Przeraźliwie słodkie były ale smaczne. Przywiozłam kilka do domu i, o dziwo, nadawały się do zjedzenia po kilku dniach!

No i dopiero przy nagabywaniu "straganiarki" o przepis dowiedziałam się, ze istnieje coś takiego jak biały mak

Jestem Kociewianką i moje przepisy kulinarne będą dotyczyły właśnie tego regionu.

Moja babcia bardzo często na podwieczorek robiła Ruchanki Na naszym stole również często bywają
Do przygotowania ruchanków potrzeba:

1 kg mąki
3 łyżki cukru
4 jajka
1 opakowanie drożdży(100gr)
1 kostka masła
0,5 litra m;leka
1 opakowanie cukru waniliowego
olej do smażenia

Przygotowujemy zaczyn z drożdży, 1 łyżki cukru, szklanki mleka i szklanki mąki.Produkty należy dobrze wymieszać i odstawić w ciepłe miejsce.
Pozostałe mleko podgrzać, dodać masło.
3 żółtka i jedno całe jako utrzeć z cukrem, dodać mąkę, zaczyn z drożdży oraz mleko z rozpuszczonym masłem. Dobrze wyrobić i odstawić do wyrośnięcia
Ciasto urywać kawałkami, obtoczyć lekko w mące, zrobić placuszek i smażyć na oleju

Kartoflanka to jedna z podstawowych zup na Kociewiu.

Na kościach gotujemy wywar z włoszczyzny z kubabą (zielem angielskim)i listkiem bobkowym (laurowym) do tego dodajemy ziemniaki pokrojone w małą kostkę i gotujemy do miękkości.Pod koniec gotowania, dodajemy zasmażkę z mąki i boczku wędzonego i lekko doprawiamy octem.

Ja krakowianka jestem z dziada pradziada. Obwarzanek, nakastlik, cumelek i pischinger nie są mi obce

Kilkanaście lat temu będąc z dziećmi w Sopocie zachciało nam się piszingera W sklepiku wypowiedziałam to magiczne słowo, a pani za ladą z wielkimi oczami pyta co pani chciała?
- 30 deko piszingera
- czego???
Pokazałam palcem - tego tam
A pani na to, z pożałowaniem w głosie
- to wafelki są

Ewo a może kilka przepisów Waszych regionalnych potraw

Kuchnia regionu Galicji była mięsna i winna. Mieliśmy naleciałości austiacko-węgierskie, więc potrawy charakteryzowały się aromatycznymi przyprawami. Do tego mocno zakorzeniły się w naszych kuchniach potrawy żydowskie, czeskie, wołoskie i niemieckie.

Ciekawostką jest główne krakowskie tradycyjne danie: maczanka po krakowsku. Jadali ją krakowianie w czasach, gdy Mc Donald się jeszcze nie urodził, ani nawet nie był w planach.
Jest to duża bułka z wieprzowiną w sosie kminkowym. Do tego cebula w piórkach. Oczywiście z fast foodem nic wspólnego nie ma, bo mięso piecze się długo, a sos jest na wywarze z pieczeni z dodatkiem czerwonego wina. Żaden tam keczup.
Następnie flaczki po krakowsku. Hmmmm, tu mistrzem gotowania był mój tato. Nie znałam innych falków jak tylko te gęste z dużą ilością majeranku. Kiedy mając naście lat zamówiłam sobie flaki na jakimś wyjeździe, gdzieś w Polsce, zupełnie mi nie smakowały. Były jak rosół z mielonym mięsem i niewielka ilością flaków...

I oczywiście moja ulubiona
zupa kminkowa z lanymi kluskami...
Jarzynę, kurczaka i kminek (dużo!!!) w ziarenkach zalewamy wodą i gotujemy do miękkości. Dodajemy przyprawę do zupy w proszku. Przecedzamy przez sitko, żeby ziarenka nie wchodziły nam między zęby.Zabielamy śmietaną.

Ewa, na pierwsze lepsze nasze spotkanie, masz przytargać gar tej zupy. Ciekawa jestem, nigdy nie jadłam.

Poll napisał: Poll, będę pamiętać

Poll napisał: Poll, będę pamiętać

Na Kociewiu bardzo znany był Fiut
do przygotowania potrzebny jest litr dobrej maślanki i pół kilograma cukru.
Maślankę wlać do gara z grubym dnem dodać cukier i podgrzewać, uważnie mieszając. Początkowo masa może się rozwarstwić, ale z czasem przyjmie konsystencję i wygląd muślinowej miodowej pasty. Gotowy "miód" przelać do glinianego naczynia. Jadaliśmy z chlebem i jako dodatek do deserów albo lodów. Mówię Wam pychotka

No ja się chyba na Kociewie przeprowadzę - nazwy potraw powalające - tak to jest, jak co region to inne znaczenie słowa...
w Poznaniu dość znane są szneki z glancem, czyli drożdżówki zwijane w ślimaczki i polane lukrem. Sa też amerykany - plaskate okrągłe bułeczki w dwóch wersjach - z glancem, albo bez.
A co do gziki - to wersja tradycyjna, o której wspominałam w innym wątku - jest z cebulka morzoną. Czyli pyry w mundurkach + gzika (twaróg rozkruszony widelcem, wymieszany ze smietaną) i cebulka drobno posiekana, posolona, polana olejem zimnotłoczonym i odstawiona na parę godzin by się "zmorzyła". Nie wiem co oznacza to słowo, ale w praktyce cebula przestaje być ostra i nieco mięknie. Dr Różański (spec od ziół) podaje, że najlepszy (pod względem zawartości kwasów Omega) jest olej rydzowy (oczywiście nie z rydzów tylko z lnianki )

Ktos tu wspominał o ślepych rybach z myrdyrdą - co to jest myrdyrda? Był kiedyś konkurs w radio Merkury dotyczący gwary poznańskiej, ale nikt, łącznie z prowadzącym, nie wiedział co to jest myrdyrda

Jak to co? Zasmażka! Eee! Prowadzący chyba musiał wiedzieć, może się zgrywał!

Dodam jeszcze, że ja nie jadałam ślepych ryb. To taka "biedna" zupa na bazie pyrek i zasmażki i już w moich czasach nie był nikt zmuszony do takich potraw się uciekać.

Dzięki mnie tak świtało, że to coś w rodzaju zasmażki, bo mi się z myrdaniem (mieszaniem) kojarzyło. Ja słyszałam o innej "biednej" zupie - tzw wodziance, czyli wrzątek + smalec+ chleb pokrojony w kostkę + czosnek i sól, pieprz do smaku. osobiście od czasu do czasu z przyjemnością zjem "zupę" z kawałków chleba posypanego cukrem i zalanego wrzącym mlekiem.

ewa321 napisał:
gzika to po poznańsku twaróg pokruszony widelcem i wymieszany ze śmietaną

U nas nie jadało się ślepej ryby ale za to był ślepy śledź, woda z cukrem, octem i solą, cebula pokrojona w talarki i przyprawione ziołowym pieprzem, do tego pyl kartofle