Rannik (Eranthis)
Ranniki są najwcześniej kwitnącymi wiosennymi roślinami, mawia się o nich, że są zwiastunami wiosny. Stanowią rodzaj roślin, należąc do rodziny jaskrowatych. Do rodzaju ranników należy 8 gatunków, które w sposób naturalny zasiedlają Europę południową, Azję (Syberię, Chiny) oraz Japonię.
Kwiaty ranników mają kolor żółty, z wyjątkiem
Eranthis albiflora i
Eranthis pinnatifida, które kwitną na biało.
Najczęściej uprawianym gatunkiem rannika jest rannik zimowy (
Eranthis hyemalis). Dzięki uprawie w ogrodach rozprzestrzenił się również w północnej Europie i północnej . Ameryce.
Gatunki azjatyckie, choć opisywane jako kwitnące na żółto, były w naturze rejestrowane, jako kwitnące w odcieniach bieli.
Gatunki rannika:
•
Eranthis albiflora; zachodnie Chiny.
•
Eranthis cilicica – rannik wiosenny syn. r. cylicyjski; płd.-zach. Azja.
•
Eranthis hyemalis – rannik zimowy; Europa południowa.
•
Eranthis lobulata; zachodnie Chiny.
•
Eranthis longistipitata; Azja centralna.
•
Eranthis pinnatifida; Japonia.
•
Eranthis sibirica; północna Azja.
•
Eranthis stellata; wschodnia Azja (płn. Chiny, Korea, płd.-wsch. Rosja).
•
Eranthis byunsanensis; południowa Korea.
Uprawiany jest również rannik Tubergen (
Eranthis × tubergenii). Jest to mieszaniec (hybryda) rannika wiosennego i zimowego (
Eranthis cilicica × Eranthis hyemalis). Odmiany tego rannika tworzone są w firmie Van Tubergen (stąd nazwa). Mają większe kwiatki niż rannik zimowy, ale nie rozmnażają się przez samosiew - są roślinami sterylnymi.
Uprawa ranników w ogrodzie
Preferują zasobną, próchniczą ziemię o odczynie zasadowym (rannik wiosenny woli ziemię o odczynie obojętnym). Wyrastają z drobnych (1 cm) bulwiastych kłączy kiedy jeszcze wokół leży śnieg. Pojawiają się już w lutym.
Dorastają do 10–15 cm wysokości i kwitną dokąd temperatura powietrza nie przekroczy 10°C. Najwięcej światła potrzebuje na wiosnę, później zanika. Kwitnie do momentu, kiedy temperatura powietrza nie jest wyższa niż 10°C. Wtedy dość szybko przekwita i część nadziemna wchodzi w stan spoczynku. Warto jest jednak podlać od czasu do czasu miejsce gdzie rośnie, ponieważ bulwki przyrastają latem. Odwdzięczy się nam za to w następnym roku. Ranniki dość szybko wchodzą w spoczynek (zanikają) ponieważ gatunki rosnące w lasach wykorzystują do rozwoju czas kiedy jeszcze liści nie ma na drzewach i mają dość światła by się rozwijać, a gatunki rosnące na otwartych przestrzeniach wykorzystują do rozwoju wiosenny dostatek wilgoci w ziemi.
Gatunki rannika opisane w tym wątku
nazwa nad zdjęciem jest aktywnym linkiem prowadzącym do opisu
Ilustrowany spis odmian ranników zimowych pokazanych w tym wątku
Tekst nad zdjęciem jest przekierowaniem do poszczególnych odmian ranników.
> Ilustrowany wykaz roślin cebulowych i bulwiastych