Każdy miłośnik oryginalnych roślin ogrodowych powinien zainteresować się uprawą
kielichowca wonnego (
Calycanthus floridus). Ten interesujący, choć dość rzadko spotykany w ogrodach krzew ozdoby, posiada nie tylko ciekawe kwiaty i przebarwiające się jesienią na żółto liście, ale też zachwyca dość mocnym, charakterystycznym aromatem, przypominającym zapach jabłek i goździków.
Opis
Kielichowiec wonny to jeden z kilku gatunków kielichowców spotykanych w uprawie. Krzew pochodzi z południowo-wschodnich rejonów Ameryki Północnej, gdzie dorasta do ok. 2 -3 m. wysokości, tworząc rozłożystą, dość nieregularną formę. Jego sztywne, rozgałęzione, brązowe pędy oraz spodnia strona dużych, jajowatych, zielonych, z wierzchu błyszczących liści, pokryta jest delikatnym meszkiem, który znajduje się również na młodych liści i pąkach kwiatowych. Roślina zakwita w maju lub czerwcu i kwitnie obficie do końca lipca, ale pojedyncze kwiaty mogą rozwijać się aż do jesieni. Kwiaty są bordowe lub brunatne, niezbyt duże (ok. 3-5 cm. śr.), obupłciowe i przypominają budową kwiaty magnolii. W czasie kwitnienia wydzielają bardzo silny, korzenno-owocowy aromat, określany jako zapach jabłek, truskawek, cynamonu lub goździków. Woń posiadają także liście i kora kielichowca, choć akurat te części rośliny wydzielają aromat dopiero wtedy, gdy zostaną potarte lub zgniecione. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w niewielkie torebki owocowe, które w naszym klimacie jednak nie zawsze zdążą się zawiązać i dojrzeć. Zarówno owoce jak i znajdujące sie w ich wnętrzu nasiona są trujące.
Odmiany
Kielichowiec wonny najczęściej bywa uprawiany jako czysty gatunek, ale w szkółkach można już niekiedy spotkać jego odmiany mieszańcowe jak np.: ” Purpureus” posiadającą większe, lekko pomarszczone liście, z wierzchu ciemnozielone, od spodu czerwono-fioletowe, przebarwiające się jesienią na pomarańczowo czy „Venus” o bardzo nietypowych, białych kwiatach, czerwieniejących w czasie przekwitania.
Wymagania uprawowe
Kielichowiec wonny nie jest szczególnie wymagający, ale żeby bujnie kwitł, powinien mieć zapewnione jak najbardziej optymalne warunki rozwoju. Roślina preferuje stanowiska słoneczne lub tylko delikatnie zacienione oraz żyzne, próchnicze, lekko wilgotne podłoża. Nie toleruje gleb zimnych, ciężkich i mokrych ani suchych, piaszczystych i jałowych, ale na przeciętnej glebie ogrodowej powinna poradzić sobie zupełnie dobrze. Kielichowiec pochodzi z cieplejszej strefy klimatycznej, dlatego jego odporność na niskie temperatury jest dyskusyjna. Starsze egzemplarze dość dobrze radzą sobie ze spadkami temperatury do ok. -20°C, ale już silniejsze mrozy mogą poważnie uszkodzić ich pędy. Jeszcze bardziej delikatne są młode rośliny, które w pierwszych latach po posadzeniu warto okryć na zimę włókniną. Dla krzewów trzeba też wybierać miejsce dostatecznie ciepłe i osłonięte od wiatru oraz unikać ich uprawy w najzimniejszych rejonach kraju. Chociaż odporność kielichowców na niskie temperatury nie zawsze jest dostatecznie wysoka, to już ich podatność na choroby i szkodniki jest wysoka. Owady rzadko atakują krzewy, gdyż prawdopodobnie odstrasza je silny aromat i olejki eteryczne zawarte w liściach, pędach i kwiatach.
.