Ajania jest bliską krewniaczką chryzantemy. Różni się jednak ozdobnymi liśćmi i odmiennymi kwiatami.
Ajania to rodzaj składający się z 30 gatunków wieloletnich bylin pochodzących z rejonów Azji Wschodniej i Środkowej. Należy do rodziny astrowatych i spokrewniona jest z Dendranthema (chryzantemy). Tworzy jednak odmienne kwiatostany, a dodatkowo posiada dekoracyjne liście.
W naszych warunkach najczęściej uprawia się gatunek Ajania spokojna (A. pacifica).
Roślina nie jest w pełni mrozoodporna i wytrzymuje spadki temperatury na poziomie kilkunastu stopni poniżej zera. Zazwyczaj wystarcza zimowe okrycie stroiszem.
Jest rośliną krótkiego fotoperiodu, czyli pąki kwiatowe tworzą się przy krótkim dniu.
Kwiaty ajania pacyfica są żółte, guzikowate, pozbawione kwiatów języczkowatych i zebrane w płaskie baldachy, które wyrastają na szczycie pędów. Liście ajanii są tempo klapowane, biało obrzeżone. Dolna strona liścia gęsto pokryta jest białymi włoskami. Liście są bardzo ozdobne, gdyż stanowią ładny kontrast i roślina jest dekoracyjna nawet, kiedy nie kwitnie. Ajania ma zwarty, kopulasty pokrój.
Aby doprowadzić do kwitnienia należy ją cieniować. Od połowy sierpnia przez miesiąc należy stosować zaciemnianie, które powinno trwać 14 godzin/dobę. Nie wymaga uszczykiwania
Może rosnąć nawet w ubogiej glebie, jedynie średnio wilgotnej. Zbyt sucha powoduje obsychanie brzegów liści. Rozmnażanie prowadzi się za pomocą wierzchołkowych sadzonek zielnych lub za pomocą cienkich rozłogów. Po kwitnieniu z powodzeniem może być przechowywana w chłodnym pomieszczeniu. Na wiosnę należy krótko ściąć ubiegłoroczne pędy.
W dobrych warunkach roślina dorasta do ok. 40 cm, ale pokładające się pędy tworzą kępę nawet przekraczającą 60 cm średnicy.







W pełnym kwitnieniu