Dryopteris hondoensis


Ciekawy i atrakcyjny gatunek pochodzący z Japonii, Chin i Korei. Rośnie w strefie podzwrotnikowej i umiarkowanej .Można go spotkać w lasach na bardziej wilgotnych stanowiskach.

Liście szerokie i trójkątne podobne jak u Dryopteris erythrosora, osadzone na 20-30 cm. łodygach dorastają w warunkach naturalnych do 40-50 cm długości przy 20-30 cm.szerokości.
Młode liście podobnie jak u erythrosory wybarwione na różowo-miedziany kolor, choć wydaje mi się że mniej intensywnie.

Dodatkową ciekawostką - choć bardziej dla botaników - jest to, że jest gatunkiem apogamicznym czyli rozmnaża się z pominięciem zapłodnienia. Posiada również dodatkowy zestaw chromosomów.

W ogrodzie dobrze będzie się czuł w cienistym miejscu w glebie cięższej i wilgotnej.
Wydaje mi się, że powinien zimować bez problemów, ale nie zaszkodzi go zabezpieczyć przed mrozami.








.

Wybarwienie jest faktycznie wiele mniej intensywne, niż u Dryopteris erythrosora., z tym, ze u mnie rośnie na stanowisku ze sporą ilością słońca.

Pod koniec sezonu stok paprociowy jest tak zarośnięty, że Dryopteris hondoensis jest ledwo widoczny. Zdjęcie z przełomu lipca i sierpnia.

Dryopteris hondoensis dobrze przezimował pierwszą zimę w gruncie, a że rośnie na uboczu... zapomniałem go okryć.



Ten poniżej zimował w szklarni

Dryopteris hondoensis, po upałach łapie drugi oddech i wypuszcza nowe pastorały.

Dryopteris hondoensis, dwa lata w moim ogrodzie. Zimę spędził bez zabezpieczenia.






fot.12.06.2020r.
.

I u mnie Dryopteris hondoensis , zimował bez okrycia....długo się nie pokazywał i miałem obawy czy nie zamarł. Na szczęście niedawno wznowił wegetację i to całkiem przyzwoicie, wieloma pastorałami.

Dryopteris hondoensis także zimował bez okrycia i ładnie wystartował. Obie kępy rosną na stanowisku półcienistym, często podlewanym


fot.19.06.2021r.
.

Cień sprzyja rozrostowi tej paproci, ale za to traci na kolorze


fot.03.08.2021r.
.

Dryopteris hondoensis od zeszłego roku rośnie u mnie na stanowisku stale wilgotnym, ale słońca ma sporo.
Tomasz

fot.05.09.2021

Dryopteris hondoensis , to raczej mało popularny gatunek, ale ja go lubię...najbardziej za jasna barwę liści, którą u mnie wyróżnia się z pośród innych paproci,

Wystartował inny egzemplarz na bardziej słonecznym stanowisku
Dryopteris hondoensis 06.06.2023 r.

Dryopteris hondoensis swoją nazwę zawdzięcza Hondo, miastu w prefekturze Kumamoto (Japonia). U mnie oba egzemplarze nieźle zimują, ale ostatnia, bardzo mokra zima nie wpłynęła na nie dobrze- nie pojawiły się nowe serca.


fot. 09.08.2023r.
.

Poll napisał:
Dryopteris hondoensis, należy do tych pełzających paproci, więc te 'serca' luźniej się rozchodzą. Lubię ten gatunek ponieważ jest on u mnie wyraźnie jaśniejszy od innych paproci i wyróżnia się w grupie.innym odcieniem.

Zdaje się źle dobrałam dla niej stanowisko, bo słabiutko przyrasta Wilgotno ma na pewno, ale może zbyt wilgotno? ... a może zafundowałam jej zbyt dużo promieni słonecznych, bo wiosną ma patelnię, a dopiero później półcień

fot. 12.10.2023

Późny start uchronił go przed przymrozkami.

Dryopteris hondoensis 24.05.2024 r.

Moja również start miała udany, a tak w ogóle to chyba jeszcze w żadnym sezonie nie wyglądała tak obiecujaco.

fot. 05.07.2024

Bardzo ją lubię... ale do końca nie wiem za co...może przez delikatną zieleń, dzięki czemu cały sezon wygląda świeżo i młodo ?

Dryopteris hondoensis 07.07.2024 r.