Polypodium cambricum 'Richard Kayse'
(Paprotka walijska)

Profesor Oxfordu , angielski botanik Jacob Bobart , zatrudnił (prawdopodobnie) domorosłego botanika Richarda Kayse ( lub wg innych źródeł Kaise/Kayle), by ten zbierał okazy rodzimej flory , które miały wzbogacić kolekcję Oxford Botanic Gardens. Kayse okazał się być gorliwym pracownikiem, wkrótce stał się dostawcą wielu roślin, z których 12-cie uważa się za odkryte własnie przez niego .
Z przekazów historycznych, dowiadujemy się ,że " w 1668 pewien Richard Kayse z Bristolu", odwiedził Dinas Powys w Walii i w pobliżu zamku Dennys Powis znalazł na wapiennych skałach klifów pewne Polypodium cambricum , różniące się znacznie od gatunku. Po latach, w 1980 r, Martin Rickard postanowił pójść śladami XVII-wiecznego odkrywcy i przekonać się, czy paprotka przetrwała w warunkach naturalnych do współczesnych czasów. Była tam, odnalazł ją, rosnącą wysoko na wapiennych półkach skalnych, poza zasięgiem przeciętnego turysty. Być może właśnie takie stanowisko uchroniło ją od wyginięcia.

Polypodium cambricum 'Richard Kayse jest uważana za jedną z najlepszych , najbardziej dekoracyjnych odmian paprotki walijskiej. Bardzo ozdobne, długie,'zębato' postrzępione i nachodzące na siebie listki, składają się na gęste, stosunkowo szerokie, błyszczące frondy. Choć nie jest duża , osiąga wysokość ok. 45 cm, zdecydowanie zwraca na siebie uwagę zarówno pokrojem , gęstością nieco chaotycznej kępy, jak i wyrafinowanym kształtem , oraz ciepłym, jasnozielonym - w porównaniu z innymi paprociami - kolorem liści.




Jest paprocią zimozieloną ,najlepiej czuje się na stanowiskach ciepłych, niekwaśnych i dość suchych , co wynika z jej pochodzeniem : w naturalnych warunkach spotykana jest na wapiennych skałach. . Zaleca się na okres zimy dobrze ją zabezpieczać agrowłókniną i/lub stroiszem iglastym .

Ci, którzy posiadają w swych kolekcjach Polypodium cambricum 'Richard Kayse', mogą być pewni jednego : ich roślina jest częścią tamtej, znalezionej przed 350 laty przez Richard Kayse , jest ona bowiem odmianą sterylną , rozmnażaną wyłącznie przez podział. Nazwę swoją nosi od 1980r.

Moja dopiero "wychodzi" Ale czuję, że w tym roku pokaże co potrafi.

Ja nie mam nowych zdjęć tej paprotki. Gdy ostatnio byłam w ogrodzie, dopiero nieśmiało zaczęła pokazywać pastorały, jak na Polypodium cambricum przystało. Mam jej 3 kepki, bo 3 lata temu podzieliłam kępke na trzy mniejsze. Tak wyglądały po 2 latach

Nowe pastorały rozwinęły się dopiero pod koniec sierpnia, ale warto było czekać.

Paprotka 'Richard Kayse' , jak inne paprotki walijskie, dość późno się pokazała i dopiero teraz się rozkręca na dobre. Jedna z kępek rośnie w mocnym cieniu Polypodium interjectum i prawie wcale nie przyrosła, zdrobniała. Widać ją w lewym, górnym rogu zdjęcia.Tak ta paproć reaguje na brak słońca.


fot.27.09.2017r
.

Misterne rysunki liści niektórych odmian paprotek wydają się nierealne, ale natura potrafi zaskakiwać.
Liść Polypodium australe 'Richard Kayse' wygląda jakby wyszedł spod ręki dobrego grafika

Polypodium cambricum 'Richard Kayse' jak wszystkie inne paprotki, cierpi od parzącego słońca. Owszem, lubi słoneczne i niezbyt mokre stanowiska, ale to lato, z ekstremalnie wysokimi temperaturami i bez jakichkolwiek opadów od tygodni, to zbyt duże wyzwanie nawet dla nich.


fot.16.08.2018r
.

U mnie Polypodium cambricum 'Richard Kayse' , ma sporo cienia. Jak zwykle wystartowała bardzo późno, ale ciężko przejść obok niej obojętnie .

W tym sezonie mocno brutalnie potraktowałam niemal wszystkie swoje paprotki - dzieliłam i wysadzałam na nowe miejsca, zupełnie różne stanowiska. ten los spotkał także Polypodium cambricum 'Richard Kayse' - na fotce, jedna z sadzonek, która trafiła na jasne, ale i wilgotniejsze miejsce. Obawiam się, że przyszłe lata będą równie suche i upalne a tego nawet najbardziej odporne rośliny nie zniosły zbyt dobrze


fot.28.09.2018r
.

Polu, jak na brutalny podział to całkiem dobrze wygląda.
Ja raczej delikatnie podbieram sadzonki;)
Ładna to ona jest jednak

Prawda, Richard Kayse,to bardzo żywotna paprotka. Gdy się rozbuja, ładnie przyrasta. Do tego, do późnej jesieni wygląda świeżo.(foto z listopada2018r.)

Poll napisał:
Zupełnie nieźle wygląda też po zdjęciu zimowego zabezpieczenia


fot.23.03.2019r.

W tym roku 'Richard Kayse' nowe liście zaczął rozwijać dopiero pod koniec lipca

Część kępy 'Richarda' na nowym stanowisku. Jest jasne i dość suche, ale bez mocnego nasłonecznienia...liście pojawiły się dopiero pod koniec lipca.

Latem, ściółkując rabaty, zauważyłam, że kłącza Polypodium cambricum 'Richard Kayse' nie są zielone- wyglądają na martwe. Wydłubałam kawałek i faktycznie, był spróchniały. Nauczona doświadczeniem, że paproci wyglądających na martwe nie usuwa się z ogrodu co najmniej przez sezon, zostawiłam ją w spokoju.
W pierwszych dniach września pojawiły się jasnozielone punkciki, które okazały się być maleńkimi pastorałami.
Kłącza wypiętrzone nad grunt spróchniały, ale pod spodem przetrwały kawałki żywych i to właśnie z nich wybiły te maluszki.


fot.03.09.2021r.
.

Inny egzemplarz Polypodium cambricum 'Richard Kayse'- kępka z podziału sprzed 2 lat. Ta rośnie w pełnym słońcu, ale na bardzo wilgotnym stanowisku


fot.23.09.2021r.
.

Paprotka walijska 'Richard Kayse', te egzemplarz rośnie w półcieniu, na podwyższonej rabacie.


fot. 24.11.2021

[

Polypodium cambricum 'Richard Kayse' w noym sezonie.

Na ocienionym stanowisku...





I bardziej słoneecznym.

'Richard Kayse' niedawno wypuściła młode frondy


fot.04.09.2022r.
.

Polypodium cambricum 'Richard Kayse' niedawno wznowiło wegetację. Na fotce najbardziej wyrywna .