Wiązówka błotna to roślina pospolita w całym kraju; rośnie na podmokłych terenach (podmokłe łąki, polany, widne lasy), przy rzekach, stawach, jeziorach, bajorach leśnych i strumieniach, często obok poziewnika, tojeści kropkowanej i trzciny. Inna nazwa wiązówki to tawuła!

Surowcem jest kwiat (kwiatostan), ziele, sam liść i kłącze wraz z korzeniami.
Liście i ziele i kwiat zbiera się w sezonie wegetacyjnym, natomiast kłącza po zakończeniu wegetacji, a przed wypuszczeniem pędów na przedwiośniu. Można używać świeże lub suszone w temp. do 40o C, a kłącza do 60o C

Skład: flawonoidy (flawonole, flawony, flawonony i pochodne chalkonu), monotropitozydsalicylany (aldehyd salicylowy, gaultheryna, izosalicyna, salicylan metylu, monotropityna, salicyna, kwas salicylowy i spirytus), olejki eteryczne (wiele składników fenolowych, w tym etolan salicylu, benzoilan etolanu benzylu, etolan benzylu; wanilina), garbniki (garbniki galusowe i elaginowe) – do 12 %, śluz, węglowodany, kwas askorbinowy (witamina C) i śladowe ilości kumaryny. Korzeń zawiera więcej garbników niż reszta rośliny.

Działanie: związki salicylowe i flawonoidy działają przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Ponadto tawuła działa przeciwgorączkowo, uspokajająco, napotnie, żółciopędnie, moczopędnie, przeciwreumatycznie, odkażająco, wykrztuśnie, oczyszczająco; reguluje przemianę materii i wypróżnienia, przyśpiesza trawienie, wzmaga wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego. Korzeń działa neuroochronnie
Wiązówka błotna ma właściwości: przeciwbólowe, przeciwzapalne, zobojętniające kwas żołądkowy, ściągające, gojące rany, powlekające, wzmacniające żołądek, moczopędne, przeciwpotne, przeciwgorączkowe, łagodnie odkażające, przeciwnowotworowe, przeciwzakrzepowe, antyseptyczne. Wiązówka błotna wzmacnia ściany naczyń włosowatych i działa jako przeciwutleniacz.

Wskazania:
Wiązówka błotna może być stosowany przy problemach trawiennych, takich jak nudności, kwaśny refluks z cofaniem się kwasu, zgaga, wrzody żołądka (zarówno profilaktyczne, jak i lecznicze), przewlekłe zapalenie żołądka, zespół jelita drażliwego i biegunka. Ponadto przy przeziębieniach z gorączką, grypie, obrzękach pochodzenia sercowego, zaburzeniach czynności nerek, zapaleniu pęcherza moczowego, dnie moczanowej, bólach stawów, zapaleniu stawów, bólach mięśni, reumatyzmie, zapaleniu nerwów, chorobach serca, bólach miesiączkowych, przy zbyt obfitych krwawieniach miesiączkowych, urazach, przeziębieniu, krwotokach. Dobrze sprawdza się w leczeniu niektórych chorób onkologicznych. Odwar z ziela pomaga przy astmie oskrzelowej, zapaleniu oskrzeli i zapaleniu płuc. bóle różnego pochodzenia (szklanka naparu lub odwaru, albo 1 łyżka nalewki): przeziębienie, gorączka, nieżyt układu oddechowego, moczowo-płciowego, choroby zakaźne i skórne, stres, bezsenność, kamica moczowa i żółciowa, obrzęki, reumatyzm, dna, zastoje żółci, skurcze jelit i żołądka, biegunka.

Postaci leku:
napar: 2 łyżki kwiatów, ziela lub liści zalać 1 szkl. wrzącej wody; odstawić na 30 minut;
odwar: 2 łyżki kłączy lub kwiatów, ziela, liści zalać 1 szkl. wody; gotować 10 minut; odstawić na 15 minut; uzupełnić brakującą ilość wody; Pić jak napar.
nalewka wiązówkowa: pół szkl. kłączy, ziela lub 1 szkl. kwiatów zalać 300-400 ml wódki lub wina; wytrawiać 14 dni;

Sprzedawcy aspiryny twierdzili, że lek ten jest łagodniejszy dla żołądka niż ziołowe surowce dostarczające naturalnego kwasu salicylowego. To spowodowało, że ludzie odeszli od wiązówki błotnej i kory wierzby (która zawiera również kwas salicylowy) jako środków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Ostatecznie jednak stwierdzono, że aspiryna jest mocno drażniąca dla układu pokarmowego i może przyczyniać się do owrzodzeń. Pomimo skutków ubocznych, kwas acetylosalicylowy jest sprzedawany w ogromnych ilościach na całym świecie jako środek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy i przeciwzapalny. Wiązówka, pomimo zawartości salicylanów ma działanie wręcz odwrotne jeśli chodzi o układ pokarmowy, ponieważ salicylany nie są przekształcane w swoją aktywną postać, dopóki nie zostaną wchłonięte do krwioobiegu. W roślinie kwas salicylowy występuje również w połączeniu z polifenolami i garbnikami, substancjami o działaniu antyseptycznym i przeciwzapalnym, które wzmacniają komórki błony śluzowej żołądka i tym samym chronią przed salicylanami. Ponadto kumaryny w zielu działają rozluźniająco na mięśnie i przeciwskurczowo na mięśnie jelit. Jest to dobry przykład interakcji między substancjami w zielu i pokazuje, że stosując całą roślinę, uzyskuje się znacznie lepszy efekt niż w przypadku stosowania tylko wyizolowanej substancji czynnej.

Mi nawet te argumenty nie są potrzebne - wystarczy sam zapach suszonego ziela!

Tawuła jest uważana za szczególnie skuteczną w przypadku biegunki u dzieci.

Dobrze też sprawdza się przy dolegliwościach reumatycznych

Młode liście i kwiaty można jeść zarówno dla smaku, jak i dlatego, że zawierają dużo witaminy C. Kwiaty mają łagodny migdałowy smak i nadają się do kompotów, galaretek i dżemów.

Ostrzeżenia:

Ostrożności muszą zachować osoby, u których występuje nadwrażliwość na salicylany lub u których występują reakcje alergiczne podczas stosowania aspiryny lub leków zawierających kwas salicylowy. Zioło ma działanie rozrzedzające krew. Nie powinno się używać wiązówki przez długi czas przy niskim ciśnieniu krwi. Ziół zawierających garbniki należy generalnie unikać w przypadkach zaparć, niedokrwistości z niedoboru żelaza i niedożywienia.