Zdjęcie starej chaty z wiejskim ogródkiem - Rymanów Zdrój



Wybrałam ogród wiejski jako pierwszy z ogrodów stylowych nie bez powodu. W zasadzie nie wyłonił się w Polsce styl ogrodowy "polski". Historycznie rzecz biorąc pojawiały się rozmaite założenia ogrodowe i parkowe, zakładane przez znanych projektantów, które jednak wzorowane były na obcych wzorach, podpatrzonych w innych krajach. Często dopasowywane były do stylu budowli - zamków, pałaców, siedzib, dworków, dla których powstały.

Ogródki wiejskie, naszych babć, w większości kojarzą się z sielskością i nostalgią, wspomnieniem dawniejszych czasów. To styl, który doskonale sprawdza się na wsi, w miasteczkach, na peryferiach, a także w ogrodach działkowych. Pasują do starych domów - szczególnie drewnianych, natomiast słabo komponują się z nowoczesną architekturą. Przy czystości nowoczesnych form architektonicznych trudniej jest osiągnąć sielski klimat, którego oczekujemy od ogrodu w stylu wiejskim.

Ogród taki jest dosyć chaotyczny, bo chodzi o to by było obficie i kolorowo, by sprawiał wrażenie kipiącego nadmiarem przenikającej się roślinności. Nie wymaga zbyt oficjalnych i wytyczonych ścieżek, bliższy jest stylowi naturalnemu niż uporządkowanemu. W takim ogrodzie doskonale można połączyć trendy ekologiczne - bardzo pasuje tu także zbiornik, beczka na deszczówkę czy drewniany kompostownik.

Jeśli chodzi o architekturę ogrodu rustykalnego często spotyka się studnie, jeśli nie prawdziwe to ozdobne, ławkę pod drzewem czy przy ścianie domu, a także stare taczki (drewniane) lub inne stare, drobne maszyny rolnicze (pługi, brony, koryta). Nie powinno zabraknąć także nasadzeń w donicach ustawionych czy to przy oknie na parapecie, ganku lub innych miejscach ogrodu. Coraz rzadziej stosuje się ogrodzenia plecione lub małe wiklinowe płotki do rabat, ale z pewnością to one służyć mogą do podzielenia przestrzeni, wydzielenia rabat.

W ogródku naszych babć spotkać było można popularne rośliny - malwy, ostróżki, łubiny, chabry czy maki. Drzewa i krzewy w takich ogrodach, to odmiany użytkowe, głównie liściaste, owocowe. Pnącza takie jak winorośl albo chmiel. Większość roślin kwitnących to jednoroczne, uzyskiwane z nasion: naparstnice, słoneczniki, dziewanny, nagietki i inne. W takich ogrodach był przeważnie warzywnik, bo ogród dostarczał także wyhodowanej samodzielnie żywności. Warzywa umieszczano albo w rabatach ozdobnych, niektóre warzywa bardzo ładnie się komponują z bylinami czy roślinami jednorocznymi. W takich założeniach w zasadzie nie wprowadzano trawników, które obecnie dominują w ogrodach. Można jednak styl wiejski stosować do poszczególnych pojedynczych rabat w ogrodzie z trawnikiem.

Ogród wiejski wbrew pozorom wymaga sporo pracy, gdyż większość nasadzeń stanowią rośliny jednoroczne, a te wymagają corocznie sporo pracy wiosną - wysiew i sadzenie. Także - mimo pewnego "rozpasania się" roślinności charakterystycznego dla ogrodu rustykalnego, wymaga trzymania rabat w ryzach i pielenia.

To bardzo dobry wybór do niewielkich powierzchni, bo takie ogródki w najbliższym otoczeniu domów nie były duże, raczej z klimatem swojskim i przytulnym. Założenie nie wymaga skomplikowanego projektu, można pokusić się o pewną dowolność. Jest także jednym z tańszych założeń, bo opiera się na roślinach miejscowych, pospolitych i popularnych.

Drewniany dom, drabiny i studnia - Rymanów Zdrój


Cechy tego stylu:
- prostota i obfitość,
- przewaga roślin liściastych, gatunków kwitnących, ziół, pnączy i roślin jednorocznych,
- duże kontrasty barwne i bogata paleta kolorystyczna,
- używanie naturalnych materiałów: drewna, kamienia (okolicznego), cegieł, przedmiotów gospodarskich, starych naczyń itd.,
- architektura ogrodowa to proste pergole, kratki, ławka, studnia.

Oooooo, to styl najbliższy memu sercu choć ostatnio zrobiłam kilka skoków w bok

Jota w jotę o moim to ogródku. Z braku czasu zrezygnowałam tylko z wysiewania kwiatów jednorocznych. Maki syberyjskie, złocienie i orliki teraz, a później dalie i setki bylin dostarczają mi kolorów "po kokardę"

Jednym tylko, Koleżanko, mi podpadłaś... :whistle: pisząc, że wymaga pielenia...

Danielo, obudziłaś we mnie wspomnienie podkieleckiego dzieciństwa...Zapach drewnianego domu na solidnej podmurówce z kamienia , jabłek papierówek zwieszających się nad gankiem, skrzypu drewnianych ,doń prowadzących dwóch schodków...W ogrodzie przed domem krzaczory agrestu i całe łany bladoróżowej mydlnicy przeplecione jakimiś żółtymi , wieloletnimi kwiatami ( słoneczniczki?).
Studnie, drabiny, maselnice, drewniane balie i beczki , to wszystko było naturalne i wykorzystywane w gospodarstwie. Jeden z moich dziadków był kołodziejem , zajmował się też wyrobem beczek, więc zaopatrywał w nie dalszą i bliższa rodzinę (do dziś jedna z takich podziadkowych beczek stoi przed moim domem i dziś kwitną w niej bodziszki ... rozsypuje się już, ale to przecież tyle lat! ). Drewniane koła obijane metalową taśmą stały w każdym miejscu podwórka a drabiny i zardzewiałe bosaki na długaśnych drewnianych styliskach wisiały na każdym budynku. Kur był niebezpieczny, kura wszyscy się bali, więc do posiadania takich przedmiotów nikogo nie trzeba było zmuszać.

Zwiedzając niegdyś Muzeum Wsi Radomskiej ponownie odnalazłam te klimaty. Wyważone, nie przerasowane.Choć, jak piszesz, to styl przaśny, jeśli chciałoby się go 'zastosować' w swoim ogrodzie, wymaga zachowania umiaru w doborze tzw. gadźetów. Przedobrzyć jest bardzo łatwo.każdy widział niejednokrotnie całe masy podziadowych sprzętów wywleczone na podwórko...Piękne stare sieczkarnie z wielkimi kołami zamachowymi, wypacykowane jaskrawymi farbami, stare maselnice , piękne kamienne poidła i żłoby 'zakonserwowane' w ten sam sposób. Gust jest gustem i podobno się o nim nie dyskutuje, ale dla mnie , to straszna omyłka w nieudolnej probie stylizacji na wiejskość.
Zdjęciaz Podlasia i Radomszczyzny

Bliski bardzo memu sercu styl... muzeum wsi radomskiej świetnie je ukazuje - byłam tam bardzo wczesną wiosną, muszę pojechać teraz, na bylinowe kwitnienia...
Będę czytać, a może i coś napiszę!

W cichości ducha oczekiwałam Waszego wsparcia, szczególnie, że akurat trudno było mi znaleźć we własnych zasobach wiele zdjęć do tego tematu. Jednocześnie chcę, żeby były to zdjęcia jeszcze niepublikowane, świeże jak nasze Forum.
Będę przygotowywać kolejne tematy do działu i jak tutaj sądzę, że wzbogacicie je swoimi zdjęciami i opiniami. Za co dziękuję bardzo.


Łatwo odgadłyście powody dla których ogród wiejski został wybrany do rozpoczęcia cyklu o stylach ogrodowych. Starałam się przedstawić styl najbliższy naszemu sercu, tak kiedyś popularny, a obecnie często niedoceniany. Styl wiejski występuje jeszcze w innych odmianach, związanych z nieco inną kulturą lub klimatem, położeniem geograficznym. Z pewnością pojawią się takie tematy w tym dziale.

Piękny ogród wiejski można zobaczyć w ogrodach Kapias w Goczłkowicach.
pare fot

I to jest styl do którego dążę u mnie na moim wiejskim podwórku Od początku miałam takie założenie : ma być sielsko, swojsko, trochę romantycznie i nostalgicznie.
Tym bardziej, że dom stary ( 1934 r. ), który w końcowej fazie remontu ( trwa i trwa i trwa ) ma być w drewnianej elewacji lub drewnopodobnej ( tu się ciut sprzeczamy a finanse zweryfikują )tak jak na zdjęciach powyżej. Roślinki pomału sobie rosną a że pięć piesków biega to i one muszą być do nich dostosowane.
I jak na wieś przystało stoi stodoła i letnia kuchnia Ich zalety doceniłam nie tak od razu a teraz są dla mnie skarbem.

stary kaflowy piec w letniej kuchni ( niestety nieczynny )



są jaśminowce





będą malwy


i zakwitną słoneczniki


są róże


kaliny


i lilaki i inne a ja się dopiero rozkręcam, bo wszystko dwu i jednoroczne a miejsca czekają

Dziękuję Aniu,
bardzo dobry przykład. Piec super! A że nieczynny, no cóż może jeszcze kiedyś...

Dzisiaj znaleziony przed chwilką inny swojski przykład z bloga "Moja przystań"

Poranek w ogrodzie

Zdjęcia zapożyczone od : Wiejskie klimaty -Rural Atmosphere

Dworek Jana Matejki




oraz zwykły użytkowy dom wiejski

Przed moim wiejskim domem nie ma mowy na formowane krzewy i dlatego rosną jak natura im każe robię tylko cięcia sanitarno - użytkowe.

Modrzewiowy dwór ze słoneczniczkami... dla mnie, dom-marzenie...

A to moja rustykalność

ten ogrodek bardzo piękny jest

Cudowne są takie klimaty.Mamy za lasem domek kurpiowski, bardzo lubię do niego zaglądać.Ten dom po prostu żyje.

O tak, Tasha Tudor ze wszech stron jest inspirująca. Albumów, książek nie mam, ale to co "wypluje" wyszukiwarka internetowa pozwala chwilę pobyć w innym świecie. Piękno skromnych roślin. No i samo jej podejście do życia !

Ogród wiejski jest także mojemu sercu bliski. Chciałabym, żeby i mój taki był, ale nigdy nie będzie do końca. Chodzi o autentyczność! Nie mam starej chałupy, studni z kołowrotem, kurnika, pszczół... Ale mam: stare drzewa owocowe, kępy starego bzu przy altanie, a za nią zdziczałą wisienkę i kępy chyćki.
Rosną floksy, malwy, naparstnice, piwonie. I wszystko ma się samo siać i mieszać.
Wiejskość, to chyba znaczy, że ogród jest sielski, spokojny, lekko nieuporządkowany, ale też praktyczny. Wiejskość też zależy od naszego korzystania z ogrodu, gdzie na "ryczce" obieram jabłka, w starej balii chłodzi się domowy cydr, jabłka leżą pod drzewem, na ławce odpoczywamy po pracy.
Staram się ten nastrój wprowadzić do ogrodu. Dużo do nastroju wnoszą uprawiane przeze mnie dalie oraz trawnik, który jest łąką z koniczyną, babką, rdestem. Melisa i mięta rosną w różnych zakątkach ogrodu. Pokrzywa rośnie za altaną i niespecjalnie chcę się jej pozbyć. Za to chętnie pozbyłabym się skrzypu, a on nawet nie myśli mnie opuścić. Wszędzie rosną nagietki, dzwonki, miesięcznica, glistnik i jeszcze wiele roślin z zielnika
Tasha Tudor w swoim ogrodzie wiecznie coś dłubała, przesadzała, przekładała, by wszystko rosło z ładem i składem, a jednocześnie było swobodne w ogrodzie. To niełatwa sztuka, busz niełatwo ujarzmić...

Znalazłam jeszcze zdjęcie mojej łąki - czyli trawnika, którego okresowo "zapuszczam" w celu osiągnięcia takiego efektu (chodzenie boso po czymś takim jest niesamowite!):

To i ja pokażę kawałeczek swojej sielskości

















Florka też sielska