Sosna wirginijska (Pinus virginiana)


– gatunek drzewa iglastego należący do rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna wirginijska występuje w stanie dzikim we wschodnich rejonach USA. Obszar jej występowania rozciąga się od południowego New Jersey na zachód przez Pensylwanię i południowe Ohio aż do Karoliny Południowej, północnej Georgii, północnej Alabamy i północnej Missisipi. Żyje średnio 65-90 lat, rzadko osiąga wiek 150 lat.


Morfologia

Pokrój
Drzewo wiecznie zielone o ubogiej, nieregularnej koronie, spłaszczonej na czubku.

Pień
Średnica pnia do ok. 80 cm, osiąga 9–18 m wysokości. Kora na młodych gałęziach gładka, cienka, brunatno-czerwona, przypomina korę sosny zwyczajnej, z czasem pokrywa się licznymi pęknięciami, grubieje.

Liście
Igły zebrane w pęczki po 2, długości 4–8 cm, grubości 1–1,5 mm, sztywne, ciemnozielone lub żółtawo-zielone, delikatnie skręcone.

Szyszki
Szyszki męskie są cylindryczne, żółte, zlokalizowane blisko szczytu gałązki, osiągają 10–20 mm długości. Szyszki żeńskie początkowo żółto-czerwone. Dojrzałe jajowate, brązowe, osiągają 4–7 cm długości i 3 cm średnicy. Tarczki łusek zakończone niewielkim kolcem. Nasiona długości 4–7 mm, z wąskim skrzydełkiem o długości 20 mm.

Korzeń
System korzeniowy dosyć płytki, z wyjątkiem egzemplarzy rosnących na głębokich piaskach, gdzie główny korzeń może osiągać 2–3 m długości

Źródło: Wikipedia

Sosna wirginijska 'JD's Broom' Pinus virginianai

Sosna wirginijska JD's Broom
Pinus virginiana

Miniaturowa odmiana powstała z czarciej miotły.
Budowa: bardzo gęsta.
Igły: krótkie, jasnozielone.
Przyrost roczny: ok. 2 cm.