Uprawa roślin w pojemnikach.


Rośliny uprawiane w pojemnikach wymagają szczególnej opieki. Nawet najlepsza donica jest dla rośliny środowiskiem sztucznie wytworzonym. Ziemia w pojemniku wysycha szybciej niż na rabacie, słońce nagrzewa ścianki , podnosząc temperaturę podłoża, w którym posadzone są rośliny.
Musimy pamiętać również, iż rośliny jednoroczne w ciągu jednego sezonu przechodzą cały cykl wegetacyjny. Wzrastają wiosną po czym kwitną, wydają nasiona i obumierają. Ich wygląd będzie zależał od tego ile uwagi i zabiegów im poświęcimy.

Podłoże nie powinno być przesuszone. Rośliny podlewamy rano lub wieczorem, wodą odstaną o temperaturze otoczenia.
Co 10-14 dni rośliny powinny być zasilane nawozem do kwiatów balkonowych. Nie dodajemy nawozów gdy rośliny posadzone są w ziemi z dodatkiem nawozu długodziałającego. Na dnie pojemnika zawsze powinna znaleźć się warstwa drenażowa z keramzytu lub potłuczonych doniczek glinianych. Ja na dno pojemników daję drobne kamyczki i żwir. Sprawdzają się równie dobrze.

Najlepsze pojemniki są drewniane i ceramiczne gdyż nie nagrzewają się tak mocno jak plastikowe. Na plus dla tych ostatnich przemawia ich niewielka waga, co przy uprawie wiszącej jest bardzo istotne. Drewniane i ceramiczne donice powinny być wyłożone wewnątrz folią. Niezależnie od rodzaju materiału z jakiego wykonane jest naczynie w którym posadzimy rośliny, każde z nich powinno mieć otwory odpływowe odprowadzające nadmiar wody. Jeśli donicę mamy wyłożoną folią, również w niej robimy otwory. We wszystkich moich pojemnikach dno wykładam agrowłókniną, aby nie doprowadzić do wypłukiwania ziemi spod roślin.

Tworząc kompozycję z kilku roślin, dobierajmy je w zależności od ich wymagań uprawowych.



Tworzenie kompozycji w pojemnikach.


Jak już zaznaczyłam wyżej, w tworzeniu zestawień musimy zwracać baczną uwagę na preferencje roślin, które mają rosnąć w jednym pojemniku.
Musimy pamiętać, że posadzenie wspólnie roślin cieniolubnych z roślinami wymagającymi słonecznego stanowiska, spowoduje iż w cieniu nie będą kwitnąć te, które do kwitnienia potrzebują słońca, a w słońcu, cienioluby stracą turgor i będą więdły. Takie zestawieni wpłynie więc niekorzystnie na całość kompozycji.
Ta sama zasada dotyczy roślin lubiących mieć "mokre nogi" z roślinami które preferują suche podłoże. Pierwsze, susza pokona w ciągu kilku dni, drugie w za mokrej ziemi zgniją lub będą chorować na choroby grzybowe.

Oczywiście zawsze jest jakieś wyjście i można próbować znaleźć zloty środek. Taras możemy przecież upięknić kilkoma donicami, gdzie w każdej będą rosnąć rośliny, które ze sobą dobrze się czują.

Diaskia
Diascia barberae


Diaskia jest rośliną mocno krzewiącą się. Najlepiej wygląda w wiszących lub wysokich pojemnikach. Jej pędy osiągają do 30cm długości. Soczyście zielone listki bardzo ładnie komponują się z niewielkimi kwiatami obficie pokrywającymi roślinę.

Kwiaty z charakterystycznymi ostrogami przy górnym płatku korony mogą być w kolorze łososiowym, różowym, brzoskwiniowym, czerwonym, koralowym, fioletowym oraz białym.



Diaskia kwitnie od lipca do października. Kwiaty są wrażliwe na deszcz, dlatego powinny być umieszczone w miejscu słonecznym ale osłoniętym od deszczu. Ze względu na kruchość pędów unikajmy również miejsc wietrznych.
Po pierwszym kwitnieniu pędy powinny być przycięte, spowoduje to ponowne kwitnienie.

Diaskię zasilamy co 14 dni nawozami z żelazem. Ziemia powinna być zawsze wilgotna, ale nie przelana.

Rozmnażamy diskię przez wysiew nasion na przełomie marca i kwietnia do skrzynek. Młode siewki przerywamy co 15 cm.

Diaskia będzie mieć dobre towarzystwo przy lobelii, bakopie i pelargoniach.

Kocanka włochata
Helichrysum petiolare


Roślina jednoroczna z rodziny astrowatych w Polsce uprawiana jako jednoroczna. Jej naturalne siedlisko to Afryka.


Pokrój płożący lub zwisający
Długość pędów dochodzi do 1metra.
Liście małe, okrągłe, filcowane, srebrno-szare lub w zależności od odmiany zielono-żółte i żółte. Na małych ogonkach, gęsto pokrywają pędy.
Stanowisko słoneczne. Gleba przepuszczalna nie za sucha i nie za mokra.
Rozmnażanie przez ukorzenianie sadzonek pędowych w lecie.

Kocanki włochate najlepiej prezentują się w wysokich lub wiszących pojemnikach i jako tło dla innych roślin wielo- lub jednorocznych.
Przy zbyt suchej ziemi roślina zwija listki i robi się nieatrakcyjna. Zbyt mokre podłoże może spowodować gnicie i choroby grzybowe.
Rozmnażanie kocanki włochatej nie należy do zadań łatwych. Można sadzonki przetrzymać przez zimę w domu, jednak wymagają doświetlenia i temperatury 10-15st.C
Uszczykiwanie wierzchołków pędów w czasie wegetacji powoduje krzewienie się rośliny.

Odmiany kocanki włochatej:
- "Blue Green Leaved" (= 'Silver') – liście srebrzysto-szare, najsilniej rosnąca odmiana kocanki.
- "Bicolour Yellow Green Leaved" – liście zielono-żółte.
- "Golden Leaved" – żółte liście, słaby wzrost i zwarty pokrój.

U mnie kocanki goszczą co roku w tarasowych kompozycjach, jako tło dla innych roślin. Są niezawodne, współgrają z każdą rośliną i nadają kwietnym zestawieniom spokojnego charakteru.

Na zdjęciach poniżej widać tempo z jakim rozrasta się kocanka włochata "Silver". W donicy jest jedna sadzonka, uszczykiwana w początkowym okresie wzrostu, w maju i w czerwcu.

Maj


Październikowa odsłona tej samej rośliny.

Petunia ogrodowa
Petunia x hybrida


Petunia ogrodowa syn. zwyczajna jest mieszańcem dziko rosnących w Ameryce Południowej gatunków.

Odmian petunii nie sposób wymienić, gdyż wciąż powstają nowe, bardziej udoskonalone. Możemy natomiast podzielić rośliny ze względu na pokrój i wielkość kwiatów.

- odmiany podobne do gatunku o pędach wzniesionych (Petunie)
- odmiany kaskadowe (Surfinie)
- odmiany wzniosło-płożace (Supertunie)
- Calibrachoa hybrida, spokrewniona z surfinią odmiana o kaskadowym pokroju, małych ale bardzo obficie kwitnących kwiatach oraz charakteryzująca się większą zdrowotnością i wytrzymałością na warunki atmosferyczne.

Wszystkie odmiany mają gruczołkowato owłosione łodygi i liście. Mocno się krzewią.
Kwiaty kielichowato-lejkowate niemal we wszystkich kolorach. Również dwubarwne. Kwitną nieprzerwanie do przymrozków.

Petunia uprawiana na rabacie wymaga podłoża przepuszczalnego, wilgotnego, żyznego o odczynie lekko kwaśnym. Stanowisko koniecznie słoneczne, w cieniu kwitnie słabo. Nie należy dopuszczać do przesuszenia podłoża.

Surfinie ze względu na swój kaskadowy pokrój i większą wrażliwość uprawiane są w wiszących pojemnikach. Rośliny wymagają obfitego podlewania. W czasie upałów dwa razy dziennie. Należy pamiętać aby wieczorem podlewać rośliny letnią wodą. Surfinie wymagają obfitego nawożenia. Lepiej nawozić codziennie małymi dawkami niż raz większą. Nawóz do surfinii powinien być z dodatkiem żelaza.

Calibrachoa jest znacznie wytrzymalsza i zdrowsza. Warunki uprawy są takie same jak jej kuzynki petunii. Lepiej niż surfinia radzi sobie w miejscach ocienionych. Po przekwitnięciu nie tworzy zasychających pąków, nie wymaga więc obrywania przekwitłych kwiatów.

W zeszłym roku było u mnie petuniowo, dorzucę więc kilka moich kompozycji

U mnie w tamtym roku Hortensje, surfinie - stanowisko zacienione, więc dużego wyboru nie ma
Zapomniałam jeszcze o Scewoli - bardzo ją polubiłam

Jeszcze kompozycje z petuniami i surfiniami podpatrzone

A to moje kompozycje tarasowe na pełne słońce - zeszłoroczne

Wiesiu cudowne zestawienia A ja jeszcze widziałam w czeluściach forum równie piękne lobeliowe

Fabiolo, nie ważne, czy wybór duży czy mały, Twoje zestawienia są wspaniałym kąskiem dla wszystkich, którzy w cienistych miejscach chcą mieć równie pięknie

Pomyślałam sobie, że jak nam się wątek rozbuduje, to można by osobno zrobić zestawienia na cieniste balkony i tarasy. Szkoda byłoby gdyby tak piękne kompozycje nie zostały wyeksponowane

Majku podziwiam ogrom Twoich możliwości i wyobraźni

Tak już wyglądały w czerwcu



Poszukam jeszcze z poprzednich lat.

Rok 2015 misz-masz












jesiennie

To wiosenne nasadzenie w doniczkach przed domem od północy - doskonale się sprawdziły-drobne bratki aż żal było wywalać,wymienione na koleusy bordowo-czerwone.
Krzaczyska wyrosły do 50 cm tworząc wielkie barwne kule.Szkoda że brak fotki bo to doskonałe rośliny w zacienionym miejscu.

Plektrantus koleusowaty


Popularna nazwa, komarzyca.

Pędy mięsiste, lekko czerwone, zwisające, lekko owłosione, długości do 50cm.
Liście nieduże, okrągłe, jasno zielone z białym marginesem, szorstkie. Podobne do liści pokrzywy.
Kwiaty niebieskie lub białe, zebrane w szczytowe grona pojawiają się na roślinie pod koniec lata. ale nie mają walorów dekoracyjnych.
Stanowisko: jasne lub półcieniste. Na słonecznym miejscu roślinie musimy zapewnić odpowiednią ilość wody, dbając jednak aby jej nie przelać.
Rozmnażanie najlepiej sprawdza się przez sadzonki pobrane w czasie wegetacji.


Roślina podobno odstrasza komary, czego nie zaobserwowałam uprawiając ją dotychczas. Możliwe, że to na niej komary nie siadają nie lubiąc jej zapachu.
Plektrantusa możemy uprawiać w domu, ale musimy zapewnić mu odpowiednie warunki. W zimie pomieszczenie musi być jasne, gdyż w przeciwnym razie roślina szybko się wyciągnie i ogołoci, a liście stracą biały margines.
Plektrantus rośnie bardzo szybko, nawozimy go nawozami z niewielką ilością azotu, gdyż przy jego zwiększonej ilości roślina straci biały margines. Wybierajmy więc nawozy do roślin kwitnących.





Plektrantus purpurowy
Plectranthus ciliatus


Pędy wzniesione, pokładające się.
Liście duże, zielone, od spodu bordowe, szorstkie, pomarszczone.
Stanowisko półcieniste.

Roślina mocno się krzewi. W jednej donicy wystarczy jedna sadzonka.

fot. Daniela

Bakopa
Sutera diffusa


Roślina jednoroczna z rodziny trędnikowatych hodowana do uprawy donicowej.

Pędy wiotkie, zielone, zwisające, do metra długości.
Liście gęste, małe, sercowate, piłkowane.
Kwiaty pięciopłatkowe, pojedyncze, białe, fioletowe, różowe lub dwukolorowe. Wyrastają z katów liści, bardzo obficie pokrywając roślinę. kwitną od czerwca do września.
Stanowisko słoneczne ,lub półcieniste.

Do obfitego kwitnienia roślina potrzebuje stale umiarkowanie wilgotnej gleby. Raz przesuszona nie będzie więcej ładnie kwitnąć.
Co drugie podlewanie dobrze jest zasilać małymi dawkami nawozu z żelazem. Najlepszy jest nawóz do surfinii i pelargonii, gdyż zawiera zwiększona ilość łatwo przyswajalnego żelaza.
Bakopę możemy rozmnażać przez sadzonki pędowe, ukorzeniane w mieszaninie ziemi ogrodowej i piasku.

fot. Piku

Majek - super kompozycje i fajne doniczki, podasz namiary gdzie takie można kupić?
Mi też żal było wyrzucać bratki - posadziłam do ogrodu i kwitły do zimy

Fabiola doniczki kupione w supermarkecie (AUCHAN) na wyprzedaży cena niewiarygodna 48 zł największe 38 cm x 38 cm x 70 cm bobrze wypalone i grubościenne - 5 szt kupiłem 2 lata temu a 3 dokupione rok temu

Scewola
Scaevola aemula


Scewola to bylina z Australii u nas uprawiana jako jednoroczna.

Pokrój ma płożący lub zwisający. Najlepiej prezentuje się w wysokich lub wiszących pojemnikach.
Pędy długości do 60cm.
Liście podłużne, ciemnozielone, ząbkowane.
Kwiaty z charakterystycznie ułożonymi płatkami, tworzącymi malutki wachlarzyk. W kolorze niebieskim, białym, różowym. Co roku powstają nowe odmiany w innych kolorach. Kwitnie do pierwszych przymrozków.
Stanowisko najlepsze słoneczne. Według informacji od producentów, jest to roślina nasłonecznionych, południowych tarasów. Jednakże, zdjęcia, które nam wyżej pokazała Fabiola, świadczą o bardzo ładnym kwitnieniu również w miejscach ocienionych.
Zdecydowanie jest to roślina kwasolubna. Scewolę posadźmy w podłoże dla rododendronów i hortensji. Możemy również użyć kwaśnego torfu i ziemi ogrodowej w proporcjach: 3 części torfu + 1 część ziemi. Podlewamy woda pozbawiona wapnia. Podłoże powinno być stale wilgotne. Odżywiamy roślinę nawozami z łatwo przyswajalnym żelazem, gdyż kwaśny odczyn podłoża wpływa na utrudnione wchłanianie tego pierwiastka. Kupujmy więc odżywki z zawartością chelatu.

W ziemi obojętnej lub zasadowej roślina nie będzie kwitła lub kwitnienie będzie bardzo skąpe.

fot. Fabiola

Plektrantus purpurowy już trzecią zimę spędza w chłodniejszych zakamarkach domu i jego przyległościach, jedna i ta sama roślina, kupiona kiedyś na bazarku. Zimuje nawet w słabo oświetlonych miejscach, tylko trzeba pamiętać o podlewaniu.
Traci dużo liści, ale kiedy pogoda sprzyja i można go już wystawić na zewnątrz błyskawicznie nadrabia straty.

Wczesną wiosną mocno go przycinam, zmieniam ziemię w donicy i ustawiam tam gdzie jest więcej światła (nie słońca!). Ucięte pędy ukorzeniam w wodzie lub bezpośrednio w ziemi, już chyba wszystkich sąsiadów obdarowałam sadzonkami.

Przez kilka lat stał na skrzynce gazowej przy kuchennym oknie, w całkowitym cieniu, w ubiegłym roku, po ociepleniu domu, już tam się nie mieścił, więc trafił na schody, gdzie też nie dociera ani promyk słońca i miał się znakomicie. W tym roku planuję zasiedlić plektrantusem skrzynki na nowych parapetach od północnej strony domu, na tarasie , to idealna roślina na moje warunki, ale z tym odstraszaniem komarów to ściema.


Wyniesiony na werandowanie po zimie, koniec marca 2015, bladziutki, z czasem nabierze wigoru i koloru.


Ukorzenione sadzonki

Uczep rózgowaty
Bidens ferulifolia


Jest to krótkowieczna bylina pochodząca z południa Ameryki i Meksyku. W naszym klimacie uprawiana jako jednoroczna.

Pokrój zwisający.
Pędy zielone, mocno rozgałęzione, wiotkie do 1 metra długości.
Liście koperkowate, zielone.
Kwiaty żółte, odmiany w kolorach żółtym, pomarańczowym, brązowym. Pojedyncze lub półpełne. Kwitnie od maja do przymrozków.
Stanowisko słoneczne. W cieniu roślina słabiej kwitnie. Jest roślina bardzo energicznie krzewiącą się, więc nie sadźmy jej gęsto. Na metrowej długości skrzynkę balkonową wystarczą trzy sadzonki. Jeśli sadzimy bidens w kompozycjach, niech to będą rośliny o pokroju wzniesionym, aby nie zostały zagłuszone obfitością pędów bidensa. Podlewamy tak, aby ziemia była wilgotna, co drugie podlewanie dodajemy nawóz do roślin kwitnących.


fot. Dobra nutka

odmiana 'Blazing Glory'


Bidens można rozmnażać przez wysiew nasion w marcu do doniczek.

Fuksje sprzed kilku lat, niestety nie potrafiłam ich przezimować





i taki misz-masz