Huba to potoczna nazwa grzyba nadrzewnego.

Owocnik huby, w zależności od odmiany, ma wielkość od 5-600mm.

Huby dzieli się na dwie odmiany:

- owocniki jednoroczne - w dobrych warunkach i w czasie łagodnych zim, mogą przetrwać zimę, jednak nie zawsze w kolejnym roku wytwarzają zarodniki
- owocniki wieloletnie - przeważnie wytwarzają zarodniki co roku.

Huby dzięki swoim enzymom, rozkładają celulozę i ligninę, czerpiąc dzięki temu energię i pożywienie do życia. Proces ten prowadzi do rozkładu drewna. Z punktu widzenia przyrodniczego spełniają pożyteczną rolę obiegu materii organicznej.
Dla gospodarki człowieka są szkodnikami.

Huby przeważnie atakują drzewa osłabione i chore, powodując ich szybsze obumarcie i rozkład, ale są i takie, które atakują drzewa zdrowe i w znacznym stopniu przyczyniają się do zamierania drzewostanu.

Wśród przedstawicieli grzybów nadrzewnych znajdziemy również takie, które człowiek uprawia i z nich korzysta.

Hubiak pospolity
Fomes fomentarius


Inna nazwa: huba żagwiowa, huba bukowa, huba prawdziwa, huba pospolita, żagiew pospolita, czyr hubkowy.


Jest to najpopularniejszy pasożyt drzew, występujący również na drewnie.
Kapelusz ma do 50cm średnicy, w miarę wzrostu bulwiasty do kopytowaty.
Górna strona kapelusza jest twarda, nie pękająca, u młodych okazów aksamitna, czerwonobrązowa, potem matowa i szara.
Na skorupie widoczne są kręgi przyrostu rocznego.



Brzeg kapelusza jest białawy, tępo zakończony.
Kapelusz zbudowany z wielowarstwowych rurek. Początkowo jasno=pomarańczowe, potem pomarańczowo-brązowe.

Miąższ ma kolor brązowy, korkowato-drewnowaty, wewnątrz kapelusza z zamszowa strukturą, na nowych przyrostach występuje grzybnia wegetatywna.



Występuje we wszystkich rodzajach lasów półkuli północnej. W Polsce bardzo pospolity.
Wieloletni grzyb występuje głównie na osłabionych drzewach liściastych brzozie, buku i topoli, powodując ich zgniliznę.



Egzemplarz ze zdjęć pochodzi z Lasu Wolskiego w Krakowie i ma ponad 30 lat.
Wysokość 10cm
Szerokość 15,5cm
W ciągu tych lat zrobił się bardzo twardy. Pamiętam, że miałam bardzo duże problemy, żeby go oderwać od drzewa. Musiał zostać odcięty.


foto. piku

.

Na martwym pniaku mam całą kolonię huby. Z tego co piszesz Ewo wynika, że chyba powinnam pozbyć się grzyba, bo może zainfekować zdrowe drzewa rosnące w pobliżu .

Myślę, że tak Edytko. To jest największy nasz grzybowy szkodnik. Nie warto go hodować, choć wyglądać może dość rustykalnie.

Wrośniak różnobarwny
Trametes versicolor

Inne nazwy: huba różnokolorowa, hubczak różnobarwny, hubka różnobarwna, skórzak różnobarwny, żagiew różnobarwna.

Grzyb z rodziny żagwiowatych. W Polsce pospolity. Porasta wszystkie kontynenty globu, po za Antarktydą.

Wyrasta grupowo na martwym drewnie.
Przyrasta do drzewa bokiem, tworząc kształt konsoli, lub środkiem i wtedy układa się w kształt talerzowaty lub w rozetę.

Młode grzyby maja kolor jednolicie jasnobrązowy.
Starsze posiadają wyraźne, koncentryczne ubarwienie od jasno brązowego, przez niebieski do czarnego. Nagi, aksamitnie błyszczący owocnik. Brzegi owocnika są ostre, cienkie o nierównej powierzchni, białe do kremowego.
Owocnik może przybierać barwę zielonkawą za sprawą rozwijających się na nim glonów.

W Polsce jest grzybem uznanym za niejadalny. Jego aromatyczny i elastyczny miąższ spożywają Chińczycy, Japończycy i Meksykanie.

fot. Ness

Rozszczepka pospolita
Schizophyllus communis


Rozszczepka jest grzybem nadrzewnym o charakterystycznych rozszczepionych blaszkach. Widoczne jest to wtedy, gdy grzyb jest suchy.
Owocnik przypominający wyglądem muszelkę, jest bez trzonu, bokiem przyrośnięty do powierzchni drewna.



Występuje pospolicie na drewnie i drzewie liściastym, grupowo.

Niejadalny.

Prószyk brudzący
Bulgaria inquinans

Z całą pewnością jest niejadalny. Pojawia się przeważnie w grupach na korze obumarłych gałęzi oraz kłód dębów.




Nie wiem czy to ten sam grzyb ale rósł obok. Możliwe, że jest to już postać "dorosła", po wysypie zarodników

Nie bardzo umiem zidentyfikować, ale czy to moze zestarzały wroślak róznobarwny?








fot.07.02.2018r
.

Tak Polciu, on to

Na mojej działce spotykam w wielu miejscach rózne grzyby- zasiedlają one zarówno zywe drzewa, jak i powalone pnie. Np na resztce pnia wyciętej brzozy rosnie coś takiego, chyba tez skórzasty wroślak, albo coś bardzo podobnego





.

Czaga (Inonotus Obliquus – Błyskoporek Podkorowy) jest grzybem – pasożytem rosnącym na różnych drzewach liściastych, a z pni brzóz wykorzystywany jest do celów prozdrowotnych.
U nas takie duże huby występują właśnie na brzozach , nazywane są czyrem brzozowym . Zdjęcie jak znajdę to wstawię , a jak nie mam to postaram się zrobić .

Beata

Tak po roku wyglądają te zaczątki hub (?) na resztach brzozowych pni




fot.01.01.2019r.
.

To chyba Wrośniak różnobarwny
Polska nazwa pojawiła się po raz pierwszy w pracy Stanisława Domańskiego i innych w 1967 . W polskim piśmiennictwie mykologicznym ma też inne nazwy: huba różnokolorowa, hubczak różnobarwny, hubka różnobarwna, skórzak różnobarwny, żagiew różnobarwna .


Beata

Bardzo malowniczo wyglądają na tych pniakach... A tak w ogóle, właśnie grzyby i mchy zaczynają mnie interesować, jako goście w ogrodzie. Na USA eBay jest do kupienia wiele zarodników różnych grzybów , zastanawiam się, czy nie kupić jakiś na próbę i nie wszczepić w martwe pnie.

Jakoś nie wierzę w te zarodniki , a grzyby jak polubią jakieś miejsce to same tam przyjdą .U mnie te podobne do opieniek , tylko pomarańczowe już 2 lata z rzędu w tym samym miejscu się pokazały . Miałam też czarcie kręgi przy świerkach przez wiele lat . Dużo mam maślaków , ale ich nie zrywam ., trochę rydzów . Ostatnio , w miejscu gdzie wyrzuciliśmy troty z cięcia drzewa na opał , bo drzewem palimy i dużo przez rok musimy go naciąć , zobaczyłam boczniaki . Na boczniakach się nie znam ,ale na 99 procent to były one , ładnie pachniały

Beata

Beatko, piszę o grzybach, które u nas nie występują, lub rzadko a są ciekawe wizualnie np soplówka jeżowata (Hericium erinaceus), czy trzęsak morszczynowaty (Tremella fuciformis )
Jadalnych mam troszkę na działce - kanie, maślaki, kozaki, sitaki a nawet pojedyncze kurki. Też ich nie zbieram do spożycia, bo liczę, że się namnożą.
Zazdroszczę rydzów, bo od wielu lat na własne oczy nawet nie widziałam.

Wroślaki na karpie brzozowej


fot.05.11.2020r.
.