Wrona siwa, wrona (Corvus corone)

rząd: wróblowe

ang. Carrion Crow
niem. Rabenkrähe
ros. Европейская чёрная ворона
fr. Corneille noire

termin obserwacji: cały rok

Mieszkają w pobliżu nas, choć do mojego ogrodu prawie nie zaglądają. Może dlatego, że lubią bardziej otwartą przestrzeń. Częściej niż w ogrodach przebywają w parkach, ale ze względu na dostępność pożywienia chętnie przebywają w pobliżu ludzi. Niełatwo ja sfotografować. Próbowałam niejednokrotnie, ale są bardzo mądre i czujne i odlatują zanim skieruję w nie obiektyw. Załapały się tylko gapkowate wroniątka.
Kiedyś słuchałam audycji, kiedy pan Kruszewicz odpowiadał na pytanie: Czy ptaki się nudzą? On odpowiedział, że tak, ale nie wszystkie. Nudzą się tylko te ptaki, które ze względu na swoją inteligencję szybciej znajdują pożywienie i nie muszą cały dzień go szukać. i podał przykład wron
Jest wielkości gawrona lecz nieco masywniejsza. Jest na tyle charakterystyczna, ze nie sposób jej pomylić z innym ptakiem. Obie płcie tak samo wybarwione. Jest wszystkożerna.

Wrona - dorosły ptak:

Wrony kręcą się po mojej okolicy. Do ogrodu zaglądają rzadko i interesuje je wyłącznie kompostownik, zwłaszcza jak ściśnie zima. Warto poobserwować zachowanie wron - kiedyś sterczałam jak kołek środku alejki na cmentarzu, bo wrona próbowała znaleźć sobie skrytkę dla trzymanego orzecha, mogłam zobaczyć jak penetruje otoczenie, sprawdza gdzie są inne ptaki i po kilku przymiarkach w końcu zagrzebuje zdobycz.

Ze zdjęć znalazłam takie z wybrzeża - mnie ta scenka rozśmieszyła. Ptaki zachowywały wobec siebie dystans.

Wrona siwa posilająca się na plaży na Półwyspie Helskim.





No i obraziła się, że ją podglądam


fot.17.11.2022

Jedna wrona zaintrygowana tym, co jest pod lodem, zapomniała odlecieć z koleżankami: