> Alfabetyczny, ilustrowany wykaz roślin cebulowych i bulwiastych


Szafirek jest rośliną cebulową, w naturze występuje na terenach Europy, Azji i Północnej Afryki.
Gatunkiem typowym jest Szafirek drobny (Muscari botryoides), który występuje w dwóch odmianach – niebieskiej i białej. Jak sama nazwa wskazuje jego kwiatostany nie są zbyt okazałe.
Najbardziej do niego podobnym jest szafirek armeński (Muscari armeniacum), ma jednak zdecydowanie dłuższe i okazalsze kwiatostany.
W Polsce uprawianymi gatunkami są:
• szafirek armeński (Muscari armeniacum)
• szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides)
• szafirek groniasty (Muscari neglectum)
• szafirek szerokolistny (Muscari latifolium)
• szafirek żółty (Muscari macrocarpum).

Niestety, nie będziemy już mieć szansy na uprawę szafirka „Azureum” , zamiast niego możemy najwyżej uprawiać Pseudomuscari azureum syn. Muscari azureum.
Nieco podobnie ma się sprawa z Szafirkiem miękkolistnym (Muscari comosum) w odmianie 'Plumosum'. Zamiast niego, gości w naszych ogrodach Leopoldia comosa 'Plumosum', syn. Muscari comosum 'Plumosum'.

Ogólne warunki uprawy
Szafirki dobrze rosną na miejscach słonecznych. Gleba żyzna, próchnicza, lekko kwaśna do obojętnej (pH 6,5–7,2).
Cebule wykopuje się w II połowie czerwca, a sadzi się od połowy września do połowy października (najpóżniej szafirka armeńskiego) na głębokość około 5 cm. Przed sadzeniem, jak przy innych cebulowych, warto je zaprawić w środkach przeciwgrzybiczych. Może to uchronić cebulki szafirków przed zgnilizną twardzikową, czy zgnilizną pędzlakową.

Nawożenie
Szafirki zasilamy tak jak inne cebulowe, z uwzględnieniem terminu ich wegetacji, tzn. nawozy fosforowo-potasowe (P-K) z niewielką zawartością azotu (zawartość N poniżej 10%). Może być tzw. „nawóz do pomidorów”. Dawkę nawozu dobrze jest podzielić na 2 razy. Pierwszą zastosować wczesną wiosną, a drugą zaraz po kwitnieniu.

Uwagi
Szafirki Auchera nie rozrastają się tak szybko jak szafirki armeńskie.
Szafirki pełne (np. „Blue Spike” czy „Fantasy Creation”) należy dość często rozsadzać i sadzić je w większych odległościach od siebie. Jeśli się zbytnio zagęszczą to zaczynają zamierać.


Ilustrowany wykaz szafirków

Nazwa gatunku lub odmiany szafirka umieszczona nad zdjęciem jest linkiem do tematu, w którym został szerzej opisany.

Zapraszam do wstawiania zdjęć naszych szafirków oraz zdjęć kwiatków, które dotąd za szafirki uważaliśmy.
Skąd ten dziwny wstęp?

Otóż tak lubiany przez nas szafirek „Azureum” nie jest już uznawany za przynależny do grupy Szafirków tylko do Pseudoszafirków.
Teraz nazywa się Pseudomuscari azureum syn. Muscari azureum.
Z powykręcanym na wszystkie strony i kudłatym Szafirkiem miękkolistnym 'Plumosum' Muscari Comosum 'Plumosum' rzecz ma się jeszcze inaczej – zyskał nową grupę – Leopoldia i został przemianowany na Leopoldia comosa 'Plumosum', syn. Muscari comosum 'Plumosum'.

Jakby się nie zwały, cieszmy się ich widokiem w naszych ogrodach.

Szafirek armeński (Muscari armeniacum)


Szafirek armeński 'Atlantic' (Muscari armeniacum)


Szafirek armeński 'Blue Spike' (Muscari armeniacum)


Szafirek szerokolistny (Muscari latifolium)


Szafirek 'Golden Fragrance' (Muscari macrocarpum)

Szafirek groniasty
Muscari neglectum

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: dwukolorowe; jaśniejsze kwiaty na szczycie są płonne (jałowe).
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Nie robiłam jeszcze tej wiosny wielu zdjęć, ale pokażę Wam, co sama mam. Nie wszystkie mi kwitły, bo jesienią je dość gwałtownie przesadzałam. Czy będą na wiosnę zobaczymy .



Szafirek Pink Sunrise (trzeci rok tylko 2 cebulki )



Szafirek Artist



Szafirek Mount Hood (Muscari aucheri)



Szafirek Saffier (Muscari armeniacum)

Moje Szafirki

Szafirek armeński
Muscari armeniacum

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: niebiesko-fioletowe, zwisające na króciutkich szypułkach tworzące gęste grona, zdecydowanie dłuższe niż u szafirka drobnokwiatowego.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Valerie Finnis
Szafirek armeński (Muscari armeniacum)

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: biało-jasnobłękitne, zwisające na króciutkich szypułkach tworzące gęste grona.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Szafirek armeński 'Album'
Muscari armeniacum 'Abum'

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: białe, zwisające na króciutkich szypułkach tworzące gęste grona, zdecydowanie dłuższe niż u szafirka drobnokwiatowego.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków


Muscari armeniacum 'Album'

Fantasy Creation
Muscari armeniacum

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: niebieskie, pełne.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Pink Sunrise
Szafirek armeński (Muscari armeniacum)

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: jasnoróżowe, w trakcie kwitnienia jaśniejące.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Atlantic
Szafirek armeński (Muscari armeniacum)

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: jasnoniebieskie (błekitne), zwisające na króciutkich szypułkach tworzące gęste grona, zdecydowanie dłuższe niż u szafirka drobnokwiatowego.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Mount Hood
Szafirek Auchera (Muscari aucheri)

Wysokość: 15 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: ciemnoniebieskie z białymi (płonnymi) kwiatkami na szczycie kwiatostanu.
Kwitnie: IV–V.
Liście: 2–3 odziomkowe, dość szerokie jak na szafirki.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach. Szafirki Auchera rozrastają się wolniej niż armeńskie.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Saffier
Szafirek armeński (Muscari armeniacum)

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: zielono-niebieskie, zwisające na króciutkich szypułkach tworzące gęste grona.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Artist
Szafirek armeński (Muscari armeniacum)

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: niebieskie, jak gdyby „plisowane”, zwisające na króciutkich szypułkach tworzące gęste grona.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Szafirki armeńskie rosną w półcieniu hostowiska, ale gdy kwitna, jeszcze nie ma liści na drzewach. Gdy przekwitają, hosty już rosną w siłę i zasłaniają to, co najbardziej mnie denerwuje po kwitnieniu, czyli kupę liści. Kocham ich zapach.

fot.11.04.2016



szafirki uprawa

Szafirek armeński 'Artist'

Cupido
Szafirek armeński (Muscari armeniacum)

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Blue Spike
Szafirek armeński pełny (Muscari armeniacum)

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: niebieskie, pełne.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, odmiany pełne nie są jednak bardzo ekspansywne.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków

Marieke
Szafirek armeński (Muscari armeniacum)

Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.

Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.

> Ilustrowany wykaz szafirków