Szafirek drobnokwiatowy
Muscari botryoides
Wysokość: 15–20 cm.
Cebula: niewielka, ok. 6 cm w obwodzie; pokryta jasnoszarą łuską.
Kwiaty: niebieskie, (białe – odmiana Alba) drobne, zwisające na króciutkich szypułkach tworzące gęste, szpiczaste grona.
Kwitnie: IV–V.
Liście: odziomkowe, wąskie, podłużne, przewieszające się.
Pokrój: kępiasty, zadarniający.
Uprawa: stanowisko słoneczne lub półcieniste. Każdy rodzaj gleby, ale preferują glebę przepuszczalną, próchniczą i lekko wilgotną.
Uwagi:
Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, tworząc gęste plamy lub obwódki rabat, również na skalniakach.
Dobrze jest co 3–4 lata wykopywać część cebulek i sadzić ponownie w większych odstępach, gdyż szafirki wytwarzają bardzo dużo cebulek potomnych.
Nadaje się do pędzenia w doniczkach. Pędzenie cebul prowadzi się w niskich temperaturach (10–13°C), gdyż w wyższych nie kwitnie.
> Ilustrowany wykaz szafirków