Bez koralowy (Sambucus racemosa)

Synonim: dziki bez koralowy
Nazwa zwyczajowe: kalinka
Rodzina: piżmaczkowate - Adoxaceae (przewiertniowate Caprifoliaceae)

Ojczyzną jest środkowa i południowa Europa.
W Polsce występuje często na południu, w pozostałych częściach kraju występuje rzadziej.

Krzew o owalnym pokroju, dorastający do 2-3 m. wysokości.
Liście: pierzaste, pięciolistkowe, naprzeciwległe, rozwijają się razem z kwiatami
Kwiaty: zielonkawe lub kremowożółtawe, zebrane w wydłużone, okrągłe wiechy
Owoce: drobne, koralowoczerwone, zebrane w stożkowate wiechy. Dojrzewają w czerwcu, lipcu. Są dużą ozdobą krzewu.

Mało wymagający, jednak najlepiej rośnie na stanowisku umiarkowanie wilgotnym, słonecznym.

W ogrodach uprawia się głównie odmiany.

Uwaga: owoce są trujące dla ludzi, ale chętnie zjadane przez ptaki











Bez koralowy 'Plumosa Aurea'
Sambucus racemosa

Krzew wprowadzony do obrotu handlowego w Holandii około 1894 roku. Bardzo atrakcyjny, kompaktowy dorasta do 3 metrów wysokości i mniej więcej takiej samej szerokości. Ozdobny z mocno wycinanych liści o złotej barwie, czerwonawych młodych przyrostów oraz kiści czerwonych, jaskrawych owoców. Kwiaty nie są zbyt efektowne ale ponieważ pojawiają się wcześnie, bo w początkach maja oraz mocno pachną, z pewnością nie ujdą uwadze stęsknionego wiosny ogrodnika Owoce niejadalne dla człowieka ale atrakcyjne dla ptaków.

Uwagi: najlepiej zaopatrzyć się w sadzonkę szczepioną na rodzimym bzie koralowym, daje nam to pewną gwarancję odporności. Posadzony na zbyt gorącym i słonecznym stanowisku może się przypalać; jeżeli uważamy, że posadziliśmy odpowiednio, a krzew mimo to ulega poparzeniom, możemy mieć nadzieję, że z wiekiem stanie się odporniejszy. Często czytamy, że liście zielenieją z czasem i jest to prawda, przez zdecydowaną większość wegetacji są jednak złote

młodziak




wycinanie starszych pędów wskazane

Bez koralowy 'Tenuifolia'
Sambucus racemosa

Odmiana wyhodowana we Francji w 1893 roku.

Karłowy, wolno przyrastający krzew. Dorasta do ok. 1 m. wysokości i nieco większej szerokości.
Największą ozdobą krzewu są zredukowane, głęboko powcinane, ostro zakończone liście.

Strefa mrozoodporności: 5a

Dwulatek na słonecznym, przepuszczalnym stanowisku. W zasadzie stanowisko jest wilgotne, ale przy ostatnich upałach i długotrwałych brakach opadów deszczu zapewne i jemu podłoże okresowo podsychało, ale nie zauważyłam, aby ucierpiał z tego powodu.

fot.19.07.2019

Bez koralowy 'Goldenlocks'
Sambucus racemosa

Odmiana jest siewką Sambucus racemosa ‘Plumosa Aurea’

Ciekawa, karłowa, wolno przyrastająca odmiana. Dorasta zaledwie do ok. 0,70-0,80 m. wysokości.
Pokrój: jajowaty, słabo rozgałęziony.
Liście: pierzaste, głęboko powcinane, podobne do liści klonu palmowego, żółto zabarwienie prawie przez cały rok, młode miedzianobrązowe.
Kwiaty: zebrane w wiechy, pojawiają się początkiem maja.
Owoce: drobne szkarłatne jagody, są przysmakiem ptaków.
Stanowisko: jasne
Gleba: roślina tolerancyjna, jednak najlepiej będzie przyrastać na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych. Biorąc pod uwagę ostatnią aurę zapewne dobrą informacją będzie, że toleruje też okresowe niedostatki wody, czego doświadczyła u mnie w zeszłym sezonie

U mnie od dwóch lat rośnie na słonecznej skarpie. Nie zauważyłam przypaleń słonecznych. Troszkę przycięłam jej końce gałązek z nadzieją, że się zagęści.
Jeżeli chodzi o przyrost, to faktycznie powolniak

fot.14.04.2014