Te dwa krzewy to rodzeństwo - a jakże się różnią:

Szczodrzeniec purpurowy
Cytisus purpureus
syn.Chamaecytisus purpureus

Krzew o luźnym, pokładajacycm się pokroju, dorastający do około 50 cm wysokości. Liczne, motylkowate kwiaty moga być kolory różowego, lub czerwonego i pojawiają się zazwyczaj w czerwcu.

Ten gatunek nie jest wymagający - świetnie rośnie na ubogich glebach m.in na słonecznych, suchych i kwaśnych piachach, jak moje. Wielką jego zaletą jest też odporność na polskie zimy - polecany jest do uprawy już od strefy 5b.

U mnie rośnie na skalnej górce, w pełnym słońcu. Nigdy nie był podlewany, nawet ubiegłego, bardzo suchego i upalnego lata









.

Żarnowiec 'Zeelandia', u mnie od jesieni 2015, tak kwitł w 2016 i 2017 roku. Rośnie w ciężkiej, żyznej glebie, w pełnym słońcu oczywiście bez podlewania i w ogóle bez zajmowania się nim.

Niska krzewinka z rodziny Bobowatych (Fabaceae) - dawniej Motylkowate (Papilionaceae) o liściach trójlistkowych i żółtych kwiatach, występujących po 2-4 w kątach liści, na pędach dwuletnich.
Kwitnie od kwietnia do czerwca. Owocem jest czarny strąk.
Pędy zielone, płożące się po ziemi. Rozmnażać najłatwiej poprzez odkłady. Zdarza się, że pędy leżące na ziemi ukorzeniają się, co umożliwia podział. Najlepiej robić to wczesną jesienią. Można też rozmnażać z nasion, ale zazwyczaj młode rośliny nie powtarzają cech gatunkowych.
Na stanowiskach naturalnych występuje w środkowej i południowiej Europie, od nizin do 800 m n.p.m. W Polsce jest pospolity w południowej i środkowej części niżu.

Preferuje stanowiska słoneczne. Gleba piaszczysta (borealna), lekko kwaśna. Ładnie się komponuje na wrzosowiskach. Ja wykorzystałem naturalny wzgórek powstały z zasypania pnia ściętej wcześniej robinii akacjowej. Położony obok kamień dopełnił kompozycji.
Roślina całkowicie mrozoodporna, ale w bezśnieżne, mroźne zimy część pędów może przemarznąć dlatego nie zaszkodzi gałązka świerka, czy jodły położona na roślinie.






Listki tróklapowe w odróżnieniu od spokrewnionego Janowca, który ma pojedyncze, jajowate.

Żarnowiec miotlasty "Golden Tears"
Cytisus scoparius

Zdj.10.05.2018

Żarnowiec (Cytisus)



Dzikiego, leśnego żarnowca uprawiam od "zawsze". Najpierw na Podkarpaciu, a teraz na Opolszczyźnie. Jest to roślina, która świetnie sobie radzi na suchych, piaszczystych glebach
i jak każda motylkowa jest idealna do słonecznych ogrodów z deficytem wilgoci. Niestety żarnowce są trochę wrażliwe na mroźne zimowe wiatry ale na południowym zachodzie nie jest to problemem.





Nasz rodzimy występujący w naturze gatunek jest żółty ale roślina tak mi się spodobała, że mam już chyba z siedem różnobarwnych odmian w ogrodzie.
Notowałem ich nazwy, ale w pewnym momencie stwierdziłem, że nie jest to aż takie ważne .





Pewnym kłopotem w jego uprawie jest, to że starsze egzemplarze gołocą się od dołu, mają tendencję do rozkładania się i kwitną tylko na młodych, zeszłorocznych przyrostach.
Ponieważ listki są drobne i zredukowane, więc z wiekiem krzewy mogą wyglądać mało atrakcyjnie. Dobrym rozwiązaniem jest więc regularne, dość mocne cięcie po kwitnieniu.
Pozwala to trzymać pokrój rośliny w ryzach i stymuluje do wypuszczania młodych przyrostów, które w kolejnym roku będą obsypane kwiatami.



Żarnowce łatwo się sieją i co ciekawe często powtarzają całkowicie lub z drobnymi modyfikacjami cechy odmiany szlachetnej.
Posiadając w ogrodzie kilka odmian można więc liczyć na uzyskanie wśród siewek nowych kompozycji barwnych.

Tak kwitną moje siewki:

Zakwitł już pierwszy żarnowiec. Kupiłem go jako maleństwo za 6 złotych i to jego debiut;
takiego rudego jeszcze nie miałem ... a odmiana oczywiście nn.

Mój NN, przeniesiony ze starego ogrodu. Nie daje odrostów ani samosiewów
Mały, kompaktowy, nigdy nie cięty.

VERA napisał: Vero a szkoda bo bardzo ciekawy i chętnie bym takiego przygarnął.

Kwitnie kolejny, ale jakoś tak wyszło że za blisko nowej ścieżki rośnie ... będę go musiał ciąć bo już nie będę przesadzał.