Rojownik pospolity syn. Rojniczek pospolity
Jovibarba sobolifera


Roślina z rodziny Gruboszowatych (Crassulaceae). Do niedawna zaliczana do rojników (Sempervivum), obecnie - głównie ze względu na zupełnie inną budowę kwiatu - wyodrębniona w oddzielnym rodzaju (Jovibarba).
Roślina rozłogowa, świetnie nadająca się do pokrywania podłoża. Rojowniki najlepiej wyglądają w różnych szczelinach i pęknięciach skał, ale dobrze prezentują się i na obrzeżach płaskiej grządki. Chętnie uprawiane w ogródkach skalnych.
Kwiaty rozwijają się w lipcu i sierpniu. Mają kształt zbliżony do dzwonka, podczas gdy rojniki mają kwiaty gwiazdkowate zwykle o 12 płatkach

Rojniki i rojowniki, to dzieci słońca. Nie należy ich chować w cieniu. Gleba może być niezbyt zasobna, ale jeśli jest zwarta, trzeba ją rozluźnić piaskiem. Nie ma szczególnych wymagań. Warto usuwać przekwitłe rośliny, bo po kwitnieniu rozeta zamiera i wygląda niezbyt estetycznie. Trzeba tylko uważać, by z zaschniętą rośliną nie wyrwać licznych rozetek przybyszowych.

Dziko rośnie w różnych regionach Polski, zwłaszcza na południu, w górach i na pogórzach, a zatem nie straszne mu nasze warunki klimatyczne..

Rojnik w Bieszczadach, okolice Tarnicy


... a ten gdzieś w Alpach