Tojad mocny
Acsonitum napellus
Tojad mocny (Aconitum napellus) to wieloletnia roślina należąca do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). W środowisku naturalnym występuje w Europie oraz Azji (w strefie klimatu umiarkowanego). Dziko rosnące odmiany tojadu mocnego można spotkać również w Polsce.
To dość wysoka bylina (100-120 cm) wytwarzająca słabo rozgałęzione, nagie pędy, na których w okresie letnim pojawiają się groniaste kwiatostany o barwie niebieskiej, purpurowej lub białej. Liście są dłoniaste, stosunkowo duże, strzępiaste.
Tojad mocny - uprawa
Roślina preferuje gleby próchniczo-gliniaste o dużej zawartości składników pokarmowych. Podłoże powinno być lekko wilgotne - tojad źle reaguje na susze. Optymalne stanowisko to lekki półcień, wolny od bezpośredniego działania promieni słonecznych.
Z zabiegów pielęgnacyjnych istotne jest podlewanie i przycięcie pędów późną jesienią (w rękawicach ochronnych).
Bylina jest
rośliną trującą - dużą zawartość związków toksycznych odnotowano szczególnie w korzeniach i nasionach. Tojad zawiera akotyninę, która działa paraliżująco i może być wchłaniana przez skórę.
W średniowieczu była to popularna trucizna.
Tojad mocny - zastosowanie
Tojad mocny w szczególności pasuje do ogrodów wiejskich i naturalistycznych. Najczęściej sadzi się go w grupach - na rabatach bylinowych i obrzeżach drzew, krzewów lub ogrodzeń.
Kwiaty są chętnie odwiedzane przez pszczoły.
Polecane odmiany tojadu mocnego:
'Gletschereis' - o białych kwiatach;
'Newry Blue' - o kwiatach niebiesko-fioletowych;
'Bicolor’' - o kwiatach niebieskich;
(źródło: wiki.cc)
Poniżej ilustrowany spis odmian zamieszczonych w tym wątku