Odmiany zaliczane do tej grupy uzyskano w wyniku krzyżowania licznych gatunków występujących głównie w Azji – m.in. L. tigrinum, L. davidii, L. concolor, L. bulbiferum, L. hollandicum, L. maculatum.
Są najczęściej uprawianą grupą lilii obok mieszańców trąbkowych. Odporne na choroby, nie mają wymagań co do podłoża, potrafią zaadaptować się do każdych warunków. W naszym klimacie są całkowicie mrozoodporne. Nie pachną.
Grupę tych lilii ze względu na budowę kwiatu dzielimy na trzy grupy:
1a – o kwiatach wzniesionych – kielichowych
1b – o kwiatach skierowanych na boki – tarczowych
1c – o kwiatach zwieszonych i działkach turbanowato wygiętych.

Lilie azjatyckie poprzez różne krzyżowanie zostały tak ukierunkowane że tworzą czasami serie.
Lilie w typie Tango, mają środek w ciapki,bardzo dużo małych kropek. Przodkiem tej grupy lilii była odmiana Tango Noturno, nazwa grupy od rośliny matecznej.
Nową serią lilii w typie Tango są lilie z 'Sercem' w kwiatku i w nazwie: Heart Balance, Lionheart, London Heart, Milan Heart, Paris Hear.

Ogólne wymagania dla całej grupy
Warunki uprawy: stanowisko słoneczne lub półcieniste; żyzna gleba próchnicza, zasadowa, obojętna lub lekko kwaśna o przeciętnej wilgotności, bez zastoin wody. Najbardziej odpowiednia jest ziemia lekko kwaśna (pH 5,5–6,5), czyli taka ziemia jak przeciętnie w ogródkach pod warzywa.
Ja przygotowując zagonki pod lilie azjatyckie daję jakieś 5 cm substratu torfowego i tyle samo ziemi kompostowej. Przekopuję na szpadel głęboko.
Ziemię mam lekką. Na ciężkich glebach warto jest dać na dół dołka dodatkowy drenaż np. ze żwirku i zrobić wysokie zagonki by cebule lilii nie stały w wodzie.
Cebule sadzi się przeciętnie na głębokość równą jej dwukrotnemu obwodowi, czyli nad cebulą powinno być trochę więcej ziemi niż wynosi jej obwód. Sadzimy cebule oczywiście po zakupie, ale najodpowiedniejszym terminem do przesadzania lilii jest wrzesień (od początku miesiąca do mniej więcej jego połowy).
Przed sadzeniem cebule należy zaprawić na sucho lub mokro w środku przeciwgrzybiczym. Po zaprawianiu na mokro osuszamy cebulę stawiając ją „do góry nogami", tak aby nadmiar roztworu wypłynął spośród łusek.
Nawożenie: na wiosnę, po rozmarznięciu gleby podlewamy siarczanem amonu (azot) w ilości 1 łyżeczka na 10 l wody.
Jak łodygi wyrosną na okolo 10 cm wysoko - rozsypujemy nawóz wieloskładnikowy o niskiej zawartości azotu (poniżej 10%, dobrze by był zrównoważony) w ilości 20g/m² i podlewamy (by szybko dotarł do korzeni i się łatwo wchłonął).
Kiedy pojawiają się pąki kwiatowe nawozimy lilie po raz ostatni, nawozem o niskiej zawartości azotu (jak wyżej), a zwiększonej fosforu i potasu, tzw. nawozy jesienne.
Po kwitnieniu lilii już nie nawozimy.
Jak widać nawozem azotowym nawozimy lilie tylko raz – na wiosnę. Nadmiar azotu powoduje, że roślina staje się bardzo podatna na choroby grzybowe.

> Alfabetyczny wykaz gatunków i odmian lilii

A - B - C - D
Nazwa odmiany lilii umieszczona nad zdjęciem jest linkiem do tematu, w którym została szerzej opisana.

E - F - G - H

Nazwa odmiany lilii umieszczona nad zdjęciem jest linkiem do tematu, w którym została szerzej opisana.

I - K - L - M - N

Nazwa odmiany lilii umieszczona nad zdjęciem jest linkiem do tematu, w którym została szerzej opisana.

O - P - R

Nazwa gatunku lilii umieszczona nad zdjęciem jest linkiem do tematu, w którym została szerzej opisana.

S - T - U - W - V - Y

Nazwa odmiany lilii umieszczona nad zdjęciem jest linkiem do tematu, w którym została szerzej opisana.