Odmiana 'Grandiceps Wills'została znaleziona w Anglii jeszcze w 1870 r. Przez J. Willsa . Jest uważana za jedną z bardziej wartościowych odmian nerecznicy samczej.
To duża paproć, która w dobrych warunkach może dorastać do 1m. wysokości.
Końce liści są wielokrotnie rozwidlone tworząc fantazyjne wachlarze.
Rozwidlone są również końcówki listków.
Liście pod ciężarem grzebieni przewieszają się tworząc lekko kaskadowy pokrój.
Paproć jest łatwa w uprawie.Toleruje miejsca od lekkiego , do pełnego cienia. Preferuje stale wilgotne, próchnicze gleby, które są bogate w materię organiczną. Nie należy dopuszczać do jej wysychania, ponieważ grzebienie i końcówki listków mogą zasychać . Warto sadzić ją w miejscach chronionych przed silnymi wiatrami, aby zapobiec uszkodzeniu liści. Mrozoodporna i częściowo zimo zielona.
Dryopteris filix-mas 'Grandiceps Wills', to jedna z najbardziej szalonych, nieuporządkowanych paproci, jakie mam Ciężko więc ją objąć obiektywem i zrobić czytelne zdjęcie tak, by wyłapać wszystkie charakterystyczne dla niego cechy.
Na fotce egzemplarz chyba 4-5 letni, obecnie na naturalnie suchym, ale mocno podlewanym stanowisku. Jak napisał w opisie Tomasz, nie lubi podsychać i jak ryba w wodzie czuje się na miejscach bardzo mocno wilgotnych.
Liście pod ciężarem grzebieni przewieszają się tworząc lekko kaskadowy pokrój.
Właśnie ten pokrój najmniej mi się podoba i jest chyba związany z przynależnością gatunkową Podczas, gdy wszelakie grandicepsy - odmiany nerecznicy mocnej (np. Dryopteris affinis 'Grandiceps Askew') trzymają piękny pionowy pokrój i tworzą wzniesione, lekko rozkładające sie kępy, 'Grandiceps Wills' nie buduje jej tak elegancko - zbyt rozkłada się na boki. Za to, grzebienie na szczycie frondów są naprawdę imponujące.