Osmunda regalis 'Decomposita'
długosz królewski

W wątku o długoszu królewskim 'Undulata'/'Crispa' , napisałam:

Kolejną z ciekawych odmian reperezentujacych gatunek Osmunda regalis jest 'Decomposita'. Nieco mniej znana, ale jedna z najciekawszych i widowiskowych odmian, gdyż jej liście są w różnym stopniu powcinane i na tle innych długoszy wyglądają na bardzie pierzaste, czy też trójwymiarowe (potrójnie pierzaste). Im starsza jest roślina, tym bardziej widoczne sa wcięcia w listkach, dlatego też warto poczekać na efekt, nawet, jesli jestesmy nieco zawiedzeni wyglądem młodej, nowozakupionej sadzonki. Wysokość paproci, jaką podają żródła, czyli 120-200 cm, chyba jest nie do osiagnięcia w Polsce, ale na 100 cm możemy liczyć. Moja 3-letnia ;Decomposita' ma ok. 50 cm wzrostu.



Paproć ta została odkryta w hrabstwie Kerry w Irlandii, w 1901 roku, u schyłku złotego okresu pteridomanii . W wyniku zawirowań dziejowych, np kolejnych wojen światowych, znikła z ogrodów i obawiano się, że drugi łut szczęścia się nie powtórzy. Jednakże, po 90 latach, została ponownie 'wyłowiona' w naturze wprawnym okiem doświadczonego znawcy paproci - Brytyjczyka, Martina Rickarda. Tak więc, od końca XX wieku Osmunda regalis 'Decomposita' ponownie pojawiła się w ogrodach miłośników paproci i to nie tylko w macierzystej Europie. W Stanach Zjednoczonych, trud rozmnożenia i rozpropagowania tej paproci podjęła Sue Olsen, współzałozycielka amerykańskiej fundacji Hardy Fern. Sprowadziła ona z Niemiec (od prywatnego kolekcjonera) zarodniki a szczęśliwym trafem okazało się, iż powtarza on cechy z siewu. Wazny był tez czas wysiewu zarodników, gdyż ich żywotność jest bardzo krótka i nalezy je siać nie dalej, niż miesiąc po dojrzeniu.


Osmunda regalis jest paprocią spotykaną w wielu zakatkach kuli ziemskie m.in. na Madagaskarzej, stąd uważana jest za paproć kosmopolityczną, ale dla nas ważne jest to, iż występuje także w Polsce, więc jest przystosowana do naszych zim. Chcąc uprawiać w ogrodzie długosze królewskie (gatunek i odmiany) , nalezy jednak pamietać, że ich siedliskami w naturze są bagna, mokre łęgi (często pławiące się w pełnym słońcu), gdzie tworzą całe kolonie korzystające z dobrodziejstw wilgotnej gleby. Takie też warunki powinnismy zapewnić Osmunda regalis ' Decomposita': glebę bardzo kwaśną i stale wilgotną. Miejsce nie może być bardzo ciemne a obowiązująca zasada mówi, że im wiecej wilgoci w korzeniach, tym bardziej słoneczne może być stanowisko. Jesli gleba będzie okresowo przesychać a gęste gałęzie drzew iglastych nie dopuszczą promieni słonecznych, nigdy nie doczekamy się wielkiej, obfitej kępy a dodatkowo, liście będą łatwo się wyłamywać u podstawy. Dlatego też w ogrodach o lekkiej, łatwo przesychajacej glebie, zalecałabym zbudowanie sztucznego bagienka o kwaśnym odczynie (wspomagamy się torfem+trociny, ew.kora).




Szczęśliwych posiadaczy proszę o zasilanie wątku zdjeciami i spostrzeżeniami.

Aby łatwiej było rozpoznać różne formy - porównanie liści długoszy;od lewej: Osmunda japonica (stanowisko cieniste), Osmunda regalis (stanowisko w pełni słoneczne) i Osmunda regalis 'Decomposita' (stanowisko półcieniste)





W odwrotnej kolejności - długosz 'Decomposita' pierwszy od lewej strony



Z Osmunda regalis



fot.15.06.2019r.

Długosz królewski Decomposita' na mocno cienistym (słońce rano i póxnym wieczorem), bardzo wilgotnym stanowisku




fot.30.06.2019r.
.

Osmunda regalis 'Decomposita' na wilgotnej, wzniesionej rabacie pod murem


fot.05.05.2020r.
.

Osmunda regalis 'Decomposita' z liśćmi zarodnionośnymi






fot.03.06.2020r.
.

Poll napisał:
Za przykładem pani Sue Olsen i ja wziąłem na barki ( ) trud rozmnożenia i rozpropagowania, przynajmniej w naszym gronie, tej ciekawej i rzadkiej odmiany.
Jak na razie wszystko 'idzie' pomyślnie...mam nadzieję, że w dalszym etapie nie zaniedbam młodych siewek

Osmunda regalis 'Decomposita'

I jak kolego? Będą małe osmundziątka? Lepiej byłoby, gdyby były, bo moja 'Decomposita' napędziła mi w ubiegłym roku stracha: długo nie wychodziła, wyglądała na martwa, aż w końcu, ze środka wybiło kilka pastorałów.

Osmunda regalis 'Decomposita' na tle przywarki japońskiej.


fot.16.05.2022r.
.

Tomaszuuu??? Pytanie wisi od ubiegłego roku.
Była chwila strachu, ale 'Decomposita' zebrała się w sobie i w tym roku ładnie wystartowała. Od przemrożeń uratowała tego długosza kołderka z przywarki, która nadmiernie się rozrosła. Dobrze, że jej nie przycięłam wczesną wiosną, jak to zazwyczaj robie.


fot. 15.05.2023r.
.

Poll napisał: przepraszam, nie zauważyłem. Mam kilka siewek już po pierwszej zimie w gruncie i kilka małych jeszcze w pudełku...niestety część tradycyjnie już, zasuszyłem .
Na fotce te najokazalsze .
Osmunda regalis 'Decomposita' 17.o5.2023r.

3 letnie siewki Osmunda regalis 'Decomposita'. N końcach lisci widać już ząbki