Phegopteris decursive-pinnata
Syn. Thelypteris decursive-pinnata

ang.Japanese beech fern

Zachyłka zbiegającopierzasta - bo tak brzmi jej ciężka do wymówienia i rzadko używana wśród miłośników paproci, nazwa - naturalnie występuje w Japonii, w południowych Chinach i Korei, Tajlandii i Indiach. Spotkać ją można na naturalnych stanowiskach nie wyżej niż 2000 metrów nad poziomem morza, w dość wilgotnych i cienistych miejscach: rosnącą pojedynczo i w koloniach wzdłuż rzek, na obrzeżach lasów, wzgórzach i poboczach dróg.
Jej liście dorastają do 60 cm i są szerokie do 10 cm.. Są powyginane w różnych kierunkach a zwężając się ku gorze i przewieszając delikatnie, przypominają ptasie pióra. To wyjątkowo dekoracyjna paproć o ciekawym asymetrycznym pokroju.

Najlepiej rośnie w stale wilgotnej i dobrze przepuszczalnej ziemi, w miejscu lekko ocienionym. Na stanowiskach bardziej suchych lub w całkowitym cieniu również sobie poradzi, ale dużo wolniej się rozrasta.Mrozoodporna do -30 stopni, ale nie zaszkodzi na okres zimy okryć ją stroiszem.

W dobrych warunkach może być sadzona jako roślina okrywowa. Według mnie najlepiej wyglądają niewielkie jej kępy posadzone pośród innych paproci z którymi świetnie się komponuje. Dobrze wygląda również sadzona na rabatach z cieniolubnymi bylinami.

Wymieniane miejscami liczne i bardzo rozbieżne synonimy, typu Dryopteris decursive-pinnata,czy Polypodium decursive-pinnata., to już dość przebrzmiała historia, która ciągnie się niepotrzebnie za ta paprocią. Nawet podany na wstępie synonim - Thelypteris decursive-pinnata jest już coraz rzadziej używany, gdyż znakomity japoński botanik Kunio Iwasuki, , specjalizujący się w systematyce paproci, na podstawie wielu cech charakterystycznych (m.in. cech kłącza ) wyłączył go z rodzaju Thelypteris i umieścił w Pseudophegopteris. Ta systematyka została przyjęta i w zasadzie podawanie synonimu Thelypteris decursive-pinnata jest jedynie przypomnieniem, że tak ta paproć była klasyfikowana.








.

Ja przypomnę tylko, ze paproć ta, być może jeszcze w sporej ilości ogrodów jest podpisana nazwą Lunathyrium japonicum (Lunatyrium japońskie) syn. Deparia japonica , gdyż pod taką nazwą była rozprowadzana przez czołowych polskich hodowców i dystrybutorów . Tymczasem, m.in. po porównaniu kształtu zarodni, okazało się,ze nie jest to jednak Lunathyrium japonicum a właśnie Phegopteris decursive-pinnata.

Do mojego ogrodu trafiła niemal 5 lat temu w postaci sporej sadzonki, odebranej od rośliny matecznej. Opatrzona została uwagą, że będzie to ładna paproć, o frondach przypominających strusie pióra.



I faktycznie, dość łatwo się u mnie zadomowiła i szybko pokazała się z najlepszej strony. Posadzona została do żyznej gleby, w półcienistym miejscu, które systematycznie podlewam. Po 4 latach uprawy zaczęłam podbierać od niej sadzonki, co nie jest trudne, gdyż wypuszcza podziemne rozłogi. Nie jest przy tym, co trzeba podkreślić, paprocią inwazyjną - rozłogi są delikatne i pojawiają się w bliskiej odległości od kępy.



Wiosną, z kepy wynurza się całe stadko charakterystycznych pastorałów





Rozwijający się liść



Zarodnie ... Z tego, co mówi Tomasz, paproć ta bardzo łatwo się sieje . Pojawia się często w jego pudełkach z wysiewami, w sumie nie wiadomo skąd?




.

Dość łatwo się mnoży przez wysiew zarodników.Na zdjęciu roczne siewki.

Jak wcześniej pisałam, mój Phegopteris decursive-pinnata trafił do mojego ogrodu 6 lat temu i od tej pory pobrałam sporo sadzonek, które rosną teraz w różnych częściach ogrodu. Pokazał sie u mnie z jak najlepszej strony - być może przypadła mu do gustu moja lekka, kwaśna i często nawadniania gleba?
W tym roku, jak i w innych latach, pierwsze pojawiające się pastorały podmarzły, ale nie ma to wpływu na wygląd rośliny.


fot.16.07.2017r

To jedna z moich ulubionych paproci i każdego sezonu robie jej mnóstwo zdjeć





.

Wszystkie moje Phegopteris decursive-pinnata bardzo późno startują w tym sezonie. Już koniec czerwca a je ledwo widać np zza Adiantum venustum


fot.22.06.2018r
.

Phegopteris decursive-pinnata rośnie u mnie w kilku miejscach, ale największa kępa rozsiadła się na stoku paprociowym. Nie wiem, jaka jest przyczyna, ale ta zachyłka nie tylko wystartowała późno, ale także jest sporo niższa, niż w latach ubiegłych


fot.31.07.2018r
.

Phegopteris decursive-pinnata nie należy do trwałych paproci - wraz z pierwszymi przymrozkami, jego frondy brązowieją i zasychają.


fot.10.11.2018r
.

U mnie to jeszcze maleństwo ,ale dzielnie przetrwała zimę i rośnie.

Phegopteris decursive-pinnata w objęciach Adiantum venustum


.

Trochę jej przybyło,niech dobrze rośnie bo chcę ją mieć w kilku miejscach.

Zrobiła się dużo większa,zaczyna ją widać.Upały zniosła bardzo dobrze.
Stanowisko z niewielkim popołudniowym słońcem.

To już koniec sezonu dla tej paproci - po nocnych przymrozkach zaczyna brązowieć i zasychać






fot.07.10.2019r.
.

Ten łazik pojawił się już w sporej ilości miejsc.Wiosenny kolor jest świeży, jasnozielony - bardzo ładny.


13.05.2020r.
.

Jak na razie rośnie bezproblemowo.deszczowa pogoda służy wszystkim paprociom.

Ona jakoś tak sama pcha mi się pod aparat.Urocza,i chyba zamierza się pomnożyć.
Jakieś 10 cm.od niej znalazłam maleństwo.

Phegopteris decursive-pinnata dostałam dwa lata temu od Poli
Otrzymała stanowisko stale umiarkowanie wilgotne, półcieniste. Po pierwszym sezonie zauważyłam, że nic nie przyrosła, a nawet się uwsteczniła. Po wykopaniu, okazało się, że dopadły ją opuchlaki
Przeniesiona na inne stanowisko i podlana wywarem z wrotyczu, w końcu zaczyna wyglądać

fot.19.08.2020

Pierwsze, niewielkie, przygruntowe przymrozki ścięły liście.

fot.13.11.2020

Niedawno posadzona, ale już ładnie się prezentuje.

Tomku, mam nadzieję, ze posadziłeś ją w miejscu, gdzie będzie się mogła swobodnie rozrastać i nie zagrozi innym roślinom?
Moja zachyłka na stanowisku w pełnym słońcu


fot.03.07.2021r.
.

Polu, nie wiedziałem, że jest aż tak ekspansywna, ale będę jej pilnował. Trochę miejsca ma, jednak nie za dużo. Zastanowię się jeszcze nad jej lokalizacją, choć ja już właściwie nigdzie nie mam za dużo miejsca. Jest jeszcze trochę pod świerkami, ale czy ona by tam dała radę?