Dryopteris sieboldii
Nerecznica Siebolda, to gatunek odnaleziony w XIX wieku przez Philippa Faantza von Siebolda, niemieckiego naukowca, człowieka wielu talentów - etnologa, lekarza, zoologa i botanika, kolekcjonera i badacza fauny i flory Japonii.
Dryopteris sieboldii był jedną z opisanych przez niego roślin, które napotkał podczas podrózy .po Wyspach Japońskich, gdzie został wysłany dla zbadania mozliwości rozwoju handlu.Paproć ta spotykana jest także w Chinach, gdzie zasiedla górzyste tereny leśne.
Nerecznica ta jest bardzo ciekawą i oryginalną paprocią o rzadko spotykanym kształcie liści, więc ciężko ją pomylić z innymi gatunkami. Jej palczaste, skórzaste liście mają zielono-szaro-niebieski odcień i
dorastają do 30-50cm. W zasadzie jest ona rośliną zimozieloną, ale ze względu na to, iż uprawiana może byc od strefy 6, zazwyczaj nie cieszy nas zimą - spędza ją pod zimowymi zabezpieczeniami. Wiosną nie nalezy się martwić, gdy długo się nie pokazuje na powierzchni ziemi, bo dość późno rozpoczyna wegetację.
W uprawie ogrodowej wymaga stanowisk półcienistych, lub cienistych (ale nie 100% cienia!!!) i wilgotnych. Gleba powinna być zasobna w próchnicę, o odczynie kwaśnym lub obojętnym. Wskazane jest okrycie tej paproci na okres zimy.
Rozmaża się ją przez wysiew zarodników, lub podział kłączy dorosłych roślin. Wolno się rozrasta, więc warto postarać się o dorosłą roślinę