Dryopteris monticola

Ten gatunek- mało jeszcze znany i rzadko uprawiany w polskich ogrodach- w naturze zasiedla lasy liściaste na wzgórzach Azji wschodniej- na Wyspach Kurylskich (Rosja), w Japonii, Korei i -oczywiście- w Chinach. Na rynku europejskim jest praktycznie nie do zdobycia i z tego co wiem, kilka egzemplarzy, które znajdują się w ogrodach kolekcjonerów, pochodzi z Japonii.

Na stanowiskach naturalnych rośliny mogą osiągać nawet 100 cm wysokości, lecz w naszych warunkach nie więcej niż 75 cm. Z kłącza mocno pokrytego grubymi, ciemnobrązowymi włoskami/ łuskami wyrastają ostro zakończone, szerokie na 25 do 40 cm, liście złożone z 12-16 par listków I rzędu, które w dolnej części są położone względem siebie wyraźnie naprzemiennie. Natomiast listki II rzędu nie są położone naprzeciw siebie a mijankowo. Mają one rzadko ząbkowane brzegi i są wyraźne żyłkowane. Zarodnie położone są w jednym rzędzie po każdej stronie nerwu listka drugiego rzędu.

Warunki uprawy:
Choć brak bliższych informacji na temat wymagań, to pochodzenie i rodzaj stanowiska, gdzie Dryopteris monticola występuje w stanie naturalnym, daje nam pewne wskazówki: w uprawie wymagać będzie stanowiska niezbyt mokrego, ale o żyznej glebie, wzbogaconej kompostem liściowym. Miejsce nie powinno być też zbyt ciemne, lecz półcieniste z 'migającym' między liśćmi słońcem. W jednym z numerów The Pteridologist wydawnictwie BPS, Bryan Smith w artykule 'Some Garden Ferns we Ought to be Growing in the UK' napisał, iż mrozoodporność tej paproci wynosi -40°C. Niestety, nie dodał, iż tereny występowania Dryopteris monticola są zimą mocno zaśnieżone. W Polsce, gdzie ostatnio mamy problemy z brakiem występowania pokrywy śnieżnej przez większość sezonu zimowego, takiego mrozu raczej by nie wytrzymał. Natomiast, lekko przykryty stroiszem iglastym, przeżył w moim ogrodzie kilka zim z temperaturami do -20°C

Zasięg występowania Dryopteris monticola


mapka po prawej: zrzut ekr, że strony Plants of The World Online













Najważniejsze cechy na jednym kolażu:



'Index filicum, sive, Enumeratio omnium generum specierumque filicum et Hydropteridum ab anno 1753 ad finem anni 1905 descriptorium : adjectis synonymis principalibus, area geographica, etc' ('Indeks paproci, czyli Wyliczenia wszystkich rodzajów paproci i Hydropteridów od roku 1753 do końca 1905 z synonimami i zasięgiem geograficznym') Carla Christensena, którą to pozycję uważa się za pierwsze potwierdzone użycie nazwy Dryopteris monticola

Dryopteris montícola tegoroczny nabytek. Fotki byle jakie, bo ma tylko 3 liście na ten moment

fot.10.05.2020

Dryoopteris monticola , czyli po prostu 山地鳞毛蕨 (shan di lin mao jue)


fot.20.05.2021r.
.

Dorosły Dryopteris montícola przeżył w ciągu dwóch ostatnich lat kilka zalań, ale dobrze je zniósł, podobnie, jak wiosenne przymrozki. Kępa zrobiła się już dość duża, więc chyba powinnam ją podzielić i jedną część posadzić w zupełnie innej części ogrodu.





fot. 05.09.2024r.
.