Brzoza brodawkowata (Betula pendula)
Synonim pol.: brzoza zwisła, brzoza biała
Synonim łac.: Betula alba
Nazwa zwyczajowa: brzezina
Gatunek drzewa z rodziny brzozowatych.
W naturze rośnie niemal w całej Europie i w Azji, aż do zachodniej Syberii i Kaukazu. Najbardziej pospolita z brzóz występujących w Polsce.
Malownicze, szybko rosnące drzewo, dorastające do 20-25 m. wysokości.
Pokrój: lekko płaczący, nieregularny, korona silnie rozwinięta, luźna.
Kora: na młodych konarach i pniu jest biała, łuszcząca się, natomiast na starszym pniu jest czarna z białymi plamami, głęboko spękana.
Liście: 3-7 cm. długości, trójkątnie rombowate, ciemnozielone na powierzchni górnej, a na dolnej jaśniejsze, jesienią przebarwiają się na żółto i szybko opadają.
Kwiaty: zebrane w kwiatostany zwane kotkami, w kwietniu.
Owoce: małe, bardzo lekkie orzeszki ze skrzydełkami, roznoszone na ogromne odległości przez wiatr i wodę.
Gatunek jest bardzo tolerancyjny względem podłoża. Źle rośnie tylko na terenach podmokłych, bagiennych. Roślina światłolubna.
Strefa mrozoodporności: 2
Uwagi:
- liście i sok rośliny wykorzystywane są w medycynie.
- biała kora brzóz stanowi symbol Rosji i Finlandii.
Fot.05.04.2020 samosiejki w moim ogrodzie