To znów ja - zjadłam pierwszy owocek - mikroskopijny ale zawsze - od Gerardi's Dwarf - słodki i smaczny - zatem warto było, drugi owoc zbiera się do dojrzewania. Myślę, że w przyszłym roku stworzenie zdecyduje się na obfitsze owocowanie
Natomiast Full Seasons zdecydowała się odciąć od życia 2 puszczone pędy i ostała się z jednym, który za to przyrasta w tempie zadziwiającym. Ponadto, wypuściła gdzieś z przyziemia i kolejnego przyczajonego ale żywego pączka nowy pędzik. No zobaczymy, co pokaże.

Wreszcie mam w miarę ok fotkę Gerardi's Dwarf. Krzew ma około 60 cm wysokości i rośnie dość rozłożyście. Jest taki zwarty w sobie. Ma krótkie międzywęźla, dużo soczyście zielonych listków rosnących bardzo blisko siebie. Tuż pod powierzchnią gleby ma sporo cienkich korzonków, myślę więc, że warto ją ściółkować, żeby nie traciła wilgoci. Z tego też powodu zupełnie niewskazane jest głębsze zruszanie zaskorupionej ziemi wokół krzewu. Ściółka zrobi tu lepszą robotę.



pozdrawiam Ewa

To jeszcze portret wspomnianej Full Seasons od Kalisiaka. Wypuściła w szybkim tempie taki dość wysoki (70 cm) pęd i teraz zastopowała. Listki są dużo większe od Gerardi's Dwarf, dłuższe są też międzywęźla, zatem widać, że roślina ma zadatki na wzrost taki jak w opisie (2 do 2,5 m). Bardzo podoba mi się kształt liści morwy - regularny i sercowaty, no i ten ciepły zielony kolor. A na jesieni złoto na każdym listku. Poza tym obie odmiany mają bardzo zdrowe listki, bez oznak chorób, żerowania, schnięcia itd. Przyjemnie jest na nie patrzeć, po prostu.

'Spirata' zdecydowanie za szybko rośnie, tak pięknie wyglądała na zdjęciach sprzed kilku lat, teraz to już jest duże drzewko i nic mi pod nią nie rośnie, a plany były inne. W tym roku cięłam dwa razy.

Morwa biała 'Pendula' powoli łapie jesienne kolory ...

fot. 30.10.2023

Morwa szerokolistna Spirata w Wojsławicach jest mocno przycinana, a powiedziałabym, że nawet ogławiana, ale i tak na koniec sezonu jest sporych rozmiarów.

fot. 05.06.2023

Znając zapędy w rocznych przyrostach morwy 'Spirata' przycięłam ją bardzo mocno ... od góry, od dołu i po bokach
Taki drapak teraz stoi

fot. 16.02.2024

Moją Gerardi's Dwatf, kiedy miała już puszczone listki, dopadł przymrozek w kwietniu, no i jest jak jest. Część pąków przemarzła, listki wraz z kwiatkami opadły, ale odbijają maruderskie paki i będzie przynajmniej kilka owocków. a zapowiadało się na bogato

Jednak Gerardi's Dwarf żyje i liście są i kwiatków parę będzie, na szczęście

Czapki z głów wobec siły życiowej Gerardi'S Dwarf. Dzis ma 120 cm wzrostu i rozrósł się w barach, jak to krasnolud.