Dość drastyczne przedsięwzięcie ale przyznam, że jeszcze nigdy nie widziałam odmiany Wredei prowadzonej w formie kulki, więc proszę pokazuj efekty swoich poczynań

Ulmus x viminalis 'Aurea'

wiosennie (fot.06.05.2019)

ulistnienie również złote, ale rośnie w lekkim półcieniu, więc przypaleń słonecznych nie zauważyłam

Wiąz górski 'Nana'
Ulmus glabra

Wolno przyrastające drzewo, osiągające po wielu latach 3 m. wysokości i nieco więcej szerokości, o zwartym, kulistym pokroju.
Najlepszym stanowiskiem będzie słoneczne lub tylko lekko ocienione, zasobne.

U mnie od 3 (morze 4 ) lat rośnie na podwyższanej rabacie, w pełnym słońcu.

Uwagi:
-odmiana w miarę odporna na holenderską chorobę wiązów
-całkowicie odporna na mróz w naszym klimacie

fot.28.04.2019




fot.01.06.2019

'Wredei' (z poprzedniej strony) tak zareagował na drastyczne cięcie

Wiąz górski
Ulmus glabra

Inne nazwy: wiąz szorstki, brzost.

Gatunek drzewa należący do rodziny wiązowatych (Ulmaceae).
W Polsce rodzimy. Najczęściej występuje na terenach górskich. Występuje także na Bałkanach, Krymie, Kaukazie i w Azji Mniejszej.

Jest potężnym drzewem, dorastającym do 40 m. wysokości.

Konary: grube, masywne, często skręcone.
Kora: ciemnoszara, gładka, słabo podzielona bruzdami na płaty.
Liście: największe wśród rodzimych wiązów, dł. do 16 cm., ułożone skrętolegle, na krótkich ogonkach, przy których co charakterystyczne nie mają zachowanej symetrii, dość twarde, szorstkie, ząbkowane.
Kwiaty: niepozorne, pojawiają się przed rozwojem liści.
Owoce: niewielkie orzeszki, dojrzewające na początku czerwca, otoczone błonkowatymi skrzydełkami, na których osadzone są centralnie. Dojrzałe nasiona zdolne są do kiełkowania tylko przez kilka dni.

Często atakowany przez holenderską chorobę wiązów.

Uprawiane odmiany:
- 'Camperdownii'
- 'Pendula'

Stanowisko: słoneczne lub lekko ocienione.
Gleba: najlepiej żyzna, wilgotna.

W moim ogrodzie rośnie od trzech lat na podwyższanej rabacie, w pełnym słońcu. Przycinam dwa, a nawet trzy razy w roku, bo miejscówka dość ciasna. Zastanawiam się jednak nad przeniesieniem go (póki jeszcze czas) na bardziej przestronną miejscówkę i puścić wolno

fot.08.11.2019

Wiąz polny odm. korkowa
Ulmus minor var. suberosa

Przez niektórych botaników uznawany jest za odrębną odmianę.
Ulmus minor 'Suberosa'

Krzew, rzadziej drzewo, dorastającego do ok. 20 m. wysokości.
Liście: szorstkie, mniejsze niż u gatunku.
Kora: ciemnoszara, głęboko spękana.
Gałęzie: o ciekawych, grubych naroślach korkowych, co jest wielką ozdobą rośliny.

Roślina dość wolno rosnąca, o małych wymaganiach wilgotnościowych gleby.

botany.pl informuje:

'Ulmus minor var. suberosa – Kilkanaście osobników korkowej odmiany wiązu polnego, rośnie między
Nową Uktą a zwartym kompleksem północnej części Puszczy Piskiej. Drzewa mają od 20 cm do 90 cm
obwodu na wysokości 1,3 m. Do początku lat 90. XX w. w północnej części Nowej Ukty rosły trzy większe
drzewa, jedno o obwodzie ok. 300 cm i 30 m wysokości oraz dwa pozostałe o obwodzie ok. 100 cm.
Obumarły porażone przez grafi ozę – chorobę naczyniową wiązów (Graphiumulmi). Z obecnie rosnącego największego okazu odroślowego, miejscowe Nadleśnictwo w Rucianem-Nidzie pobiera nasiona do
celów szkółkarskich. Oprócz powyższego stanowiska istnieje drugie skupienie tej odmiany wiązu polnego,
pomiędzy Uktą a Gałkowem, składające się z kilkunastu młodych okazów, mających od 15 cm do 25 cm
obwodu.'

U mnie od wiosny tego roku rośnie na stanowisku słonecznym, przepuszczalnym, ale wilgotnym. Posadziłam blisko ścieżki, aby z bliska można było podziwiać korkowe narośla

fot.koniec października 2019

Ulmus x viminalis 'Aurea' w jesiennej szacie

fot.23.11.2019

Ostatnio są niskie temperatury (-8 °C było) i niestety omroziło kwiaty wiązu 'Camperdownii'
Ten mój wiąz ma cały czas pod górkę, jak nie holenderska choroba wiązów to mrozy w trakcie kwitnienia

fot.25.03.2020

Basiu to u mnie musiało być cieplej.
Kwitnący wiąz Camperdownii

Gosiu, pewno tak, bo mój rośnie na bardzo zacisznym stanowisku... jakoś się ogarnął i wypuszcza listki

Wiąz górski 'Nana' wiosennie
Ta odmiana, bardzo wolno przyrasta, ale potrafi z biegiem lat osiągnąć spore rozmiary. U mnie rośnie na pierwszym planie, dlatego co roku lekko przycinam końcówki gałązek, dla utrzymania kompaktowego pokroju.

fot.22.05.2020

gold is gold:), sadzonka wiąza syberyjskiego Aurea z ubiegłorocznych zakupów u Szewczyków:

Janko piękny tylko, niestety to nie jest wiąz syberyjski 'Aurea' a raczej Ulmus x viminalis 'Aurea'

porównaj z moim, wiosenne listki

basik napisał:
masz rację!
Eh, skleroza , wstawiałam w wątku zakupowym jego zdjęcie, dobrze podpisane, ale ta łacina już wyleciała z głowy.

Wiąz drobnokwiatowy Geisha
I znowu nadszedł jego czas.

Wiąz 'Hokkaido', po kilku latach nabrał masy.

U mnie były już kilkudniowe przymrozki (-7-8st.), a Ulmus x viminalis 'Aurea' wciąż utrzymuje liście.

fot.04.12.2020

Mój wiąz Geisha w czterech porach roku.
Pierwszy raz jak u mnie rośnie zawiązał całe mnóstwo nasion.
31.05.2020 już pięknie zielony

16.08.2020 najwyższy na rabacie i pieknie zielony


13,09.2020

18.10.2020


24.10.2020 jesiennie

07.11.2020 resztki listków i nasienniki






03.01.2021 łysa panna


17.01.2021 i w białej sukni


cierpliwie czekamy na wiosnę...

Wiąz polny 'Jacqueline Hillier', zimową porą uwidacznia się jeszcze bardziej niepospolity pokrój tej rośliny.

fot.14.02.2020

Wiąz drobnokwiatowy Geiha ,bardzo mi się podoba ta jego wiosenna szata.

Wiąz Hokkaido chwilowo mikroskopijny

Wiąz górski 'Camperdownii' nigdy nie przebarwił się u mnie jakoś szczególnie spektakularnie, ale dziś w promieniach wschodzącego słońca prezentował się interesująco.




fot.03.11.2021