Tawuła śliwolistna, u mnie, nie trzyma się miejsca posadzenia, jest taka trochę rozlazła, rozczochrana.




Kwiaty ma jednak prześliczne, pełne, niby malutkie różyczki.




W arboretum w Bolestraszycach widziałam ją w zwartej kępie, po bliższych oględzinach okazało się, że ma dookoła ogranicznik i chyba to jest dobry sposób na nią.

Tawuła japońska ‘Little Princess’ (Spiraea japonica 'Little Princess')

Pochodzi z Azji, głównie z Chin, Japonii i Korei. W Polsce znajdziemy ja w ogrodach jako roślinę ozdobną.
Charakterystyczny dla tawuły japońskiej 'Little Princess' jest niewielki wzrost, od 30cm do 60cm i jasno różowe kwiaty pojawiające się latem.
Zebrane są one w płaskie kwiatostany o średnicy do 10 cm. Kwitnie bardzo obficie na końcach jednorocznych pędów, czyli preferuje ciecie wiosenne. Cały krzew ma zwarty, pol sferyczny pokrój, naturalnie lekko rozpierzchły.
Liście są eliptyczne, ostro zakończone, piłkowane na brzegach i co charakterystyczne jest dla tej odmiany -są żywozielone. Łodygi początkowo zielone wybarwiają się z czasem na brązowo bordowy kolor.
Tawuła japońska 'Little Princess' ma niewielkie wymagania. Dobrze rośnie na przeciętnej glebie ogrodowej i jest odporna na suszę, mrozy oraz zanieczyszczenia. Preferuje stanowiska .słoneczne.
Polecana jest na niskie żywopłoty, obwódki, do sadzenia na rabatach z bylinami, także niskimi trawami. Doskonale nadaje się również na skarpy i do ogrodów skalnych, ożywiając każdą kompozycję swoim żywozielonym ulistnieniem. Ta na zdjęciach takie właśnie ma stanowisko: słoneczne i na piaszczystym wyniesieniu.