O popatrz, a u mnie dyptam jeszcze w pączkach, się coś chyba poprzestawiało, zawsze u Was było zimniej niż u mnie

Wiosna zapachniało w Twoim wątku Jurciu w ogrodzie prawdziwy maj .Podobają mi się Twoje hiacynciki .Mam różowe i niebieskie ,ale nawet nie wiedziałam ,że są białe .Musimy jakąś wymiankę zaserwować

Dawno nie było żadnej legendy, a wszyscy o nie proszą
Wrzucę zatem legendę z wątku, do którego tylko Ja zaglądam
Co prawda do letniego przesilenia jeszcze trochę czasu, ale co Mi tam.
W dawnych czasach, kiedy jeszcze nie było telewizorów, ani komputerów ludzie chętnie siadali przy ognisku i opowiadali sobie różne historie. które słyszeli od swoich rodziców i dziadków.Opowieściom starszyzny przysłuchiwał się młody chłopiec imieniem Jacuś.Pewnego razu usłyszał historie o cudownym kwiecie paproci zakwitającym tylko w Noc Świetojańską.Nikt jednak nie wiedział gdzie znajduje się ta roślina.Bajarze ostrzegali przed złymi mocami strzegącymi tego kwiatu, ale i tak znajdowali się śmiałkowie, bo ten kto znajdzie tą paproć otrzyma wielkie bogactwa.Mijały lata, a Jacuś każdego roku w tę szczególną noc miał sny związane z tym białym kwieciem.Będąc już młodzieńcem postanowił znależć tę cudowną paproć.Przez dwa kolejne lata jego próby kończyły sie fiaskiem, bo nigdy nie zdążył dojść w owo miejsce przed pianiem koguta.Dokonał tego dopiero za trzecim razem i wtedy jak za dotknięcem czarodziejskiej różdżki znalazł się w pięknym pałacu, otoczony niesłychanym bogactwem.Odtąd Jacuś mieszkał w przepychu, otoczony liczną służbą.Nie miał jednak żadnych przyjaciół i coraz bardziej tęsknił za rodziną. która żyła w nędzy.Pewnego razu wsiadł do złoconego pojazdu i kazał się wieżć w rodzinne strony.Kiedy podjechał pod chylącą sie do ziemi chałupę, na jej progu stanęła jego matka.Widząc jej wychudzoną postać-Jacusia dopadły wyrzuty sumienia, a spostrzegłszy łzy płynące po jej policzkach- poczuł się jak najpodlejszy człowiek na świecie.Już sięgał do kieszeni po sakiewkę złota,gdy przypomniał sobie, że nie może sie dzielić swym bogactwem z innymi.Wskoczył więc do karety i odjechał.Kiedy przyjechał tu następnego roku zobaczył tylko trzy mogiły w grodzie- rodziców i młodszego brata.Stojąc przy ich grobach Jacuś obwiniał się o ich odejście.Zamiast im pomóc, on wybrał złoto i klejnoty. które nikomu nie przyniosły szczęścia, a jemu najmniej.Młodzieniec padł na kolana i zapragnął dołączyć do nich.Wtedy rozstąpiła sie ziemia i pochłonęła młodego bogacza wraz z jego cudownym kwiatem.Od tej pory nikt już nie ujrzał magicznej rośliny.

Rojnikowisko godne!
Kwiat paproci to coś, co każdy podświadomie chce znaleźć, ale na szczęście mamy umysły i uczucia, dlatego go nie szukamy. Zresztą i tak go nie ma...

Smutna opowieść ale też dająca do myślenia.
A czy przypadkiem nie jest tak że paproć jednak kwitnie i ma takie niepozorne kwiaty, że trudno je dostrzec ? Coś takiego mi się kołacze po głowie , tylko nie wiem gdzie to słyszałam/czytałam . Mamy tu ekspertów od paproci, to nam wyjaśnią czy paproć tak naprawdę kwitnie, czy to tylko bajka.

Déjà vu - Jurku, byłam tam, powinnam ślad zostawić, wiedziałbyś przynajmnie, że nie po darmo piszesz.
A tak się kiedyś zastanawiałam, po co te podziękowania? - ma to jakiś sens.
Inna sprawa, że zwykle zasiadam na forum bliżej ciszy nocnej i czasem przysypiam
Szkoda, że ta Twoja królewska piękność tak szybko przemija .....

W niedzielę napisałem pięknego posta, wrzuciłem mase fotek, a potem nacisnąłem nie ten guziczek i po ptokach.
Dlatego dzisiaj fo tki z nie dziel i z wczoraj.Może sie w niedziele zbiorę i coś napiszę.

Z miastaście a d....ście!
Ja dzis cirpie, ten upał mnie rozkłada.

Chyba przesadziłem z ilością fotek

Jurku -ogrom roślin masz ,hosty widzę też pogryzione ,ja myślałam ,że ogórki mi nie wschodzą-siałam3 razy a teraz dostałam sadzonki i część zeżarta przez ślimaki

Jureczku ale masz tam kolorów i cudeniek przepiękny czas żeby tylko deszcz tak wszystkiego nie męczył

Jurku, kiedy patrzę na Twój ogród to zazdroszczę przestrzeni, ogromu roślin i obfitego kwitnienia, na moim ugorze nawet chwasty nie rosną , chyba, że pada tak jak w tym roku .

Pisałeś o przycinaniu piwonii, bardzo proszę o szczegóły, kiedy i ile ciąć, moja jedyna nie kwitnie .

Na ulatujące w niebyt posty mam sposób, jeśli robię długi wpis to przed kliknięciem 'Wprowadź' kopiuję go, jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło, aby po skopiowaniu wcięło, jeśli jednak zapomnę skopiować to na 100% wyleci .

Spora porcja zdjęć z ogrodu! Super! Kwitną już irysy holenderskie?

W ostatnią niedzielę odwiedziliśmy Ogród Japoński w Jarkowie.
Byliśmy tam wcześniej ,a le pocałowalismy klamkę, a raczej furtkę
Pan Edward nie miał w tym roku zamiaru udostępniać go do zwiedzania.
Uległ jednak licznym prośbą chętnych do zwiedzania Ogrodu i zaprasza wszystkich .

Dzięki za fotki... Trzeba będzie ponownie odwiedzić ten ogród...

Widać, że trochę się zmieniło od naszej wizyty
Zresztą ogród inaczej wygląda w słońcu
Jak byliśmy padało.

Chciałam pochwalić nowe nabytki -a tu nie ma żadnej informacji ,koniecznie się Jurku pochwal

Nie było mnie chyba z rok u Ciebie...A tu takie cuda. No pewnie, że tęsknimy..prawda dziewczynki?