Olusia, ale pamiętasz, ze te oczary urosną spore? Znów będzie cięcie?

Edytko, bardzo fajnie wyszła Ci ta rabata ciemiernikowo- oczarowa. Ciemierniki ci nie zmarzną pod tymi kieckami i w przyszłym roku będzie nad czym powzdychać z zazdrości.
Nastawiasz się głownie na HGC, czy tak wyszło?

Polu, właściwie to nie znam się na tyle na ciemiernikach, żeby świadomie wybierać grupy, ale, jak widać, HGC trafiają w mój gust .

Olusiu, prześliczne te oczary . A do mnie dotarł, zaledwie godzinkę temu, dzięki uprzejmości Gosi , oczar Diane kupiony przez Wojtka w Opolu . Bardzo im dziękuję raz jeszcze .
Poszłyśmy tą samą drogą - u mnie też jałowce skalne zwolniły miejsce .

Efciu, nie ma się co wstydzić . Do ogrodu nie wychodzi się, dlatego, że się powinno, ale dlatego, że się chce. Jeśli więc nie masz bardzo pilnych prac, to daj sobie czas. Może, jak już będziesz miała nowych domowników, razem poszukacie ukojenia w ogrodzie .

Nelu, mój ogród też nie jest jeszcze uprzątnięty. Coś tam zaczęłam robić, ale nadal pracy jest mnóstwo. Teraz najpilniejsze staje się uprzątnięcie warzywnika, bo chwasty zaczynają już kwitnąć .

Zimny i wietrzny weekend.
Oglądam na Waszych fotkach kwitnące szachownice, a u mnie ledwo wychodzą z ziemi .
W piątek córka stwierdziła, że mogę sobie jeszcze w salonie roślin nasadzić :



Żarty, żartami, ale życie na placu budowy nie jest łatwe.
Czy ta awaria nie mogła być w wakacje ?
Wiem, wiem, nie mam podłogi, ale mam dach nad głową, łazienkę i dzieciaki nadal mają swoje pokoje - tak sobie powtarzam, ale moje zasoby emocjonalne kurczą się w zastraszającym tempie . Naprawdę współczuję tym, którzy zostali zmuszeni do porzucenia swoich domów i teraz siedzą w ciasnocie u obcych ludzi .

Dzisiaj podłoga wygląda już znacznie lepiej, ale wylewka musi wyschnąć. Może przed samymi świętami uda się ułożyć podłogę .

Mam poczucie, a właściwie to tak twierdzi mój kręgosłup, że dużo ostatnio pracuję w ogrodzie, ale jeszcze mnóstwo pracy przede mną.
W związku z wycięciem jałowców przy ulicy, zrobiłam nowe nasadzenia, które oczywiście zawsze wiążą się z przesadzeniami . Cieszę się jednak, że w końcu znalazłam miejscówkę dla klona Emerald Lace, który dorósł już do okna kuchennego i za chwilę zacząłby zabierać światło. Ponieważ spod altany zabrałam klona Seiryu, który powędrował na teren odzyskany, EM zamieszkał na jego miejscu:



Oczary również powędrowały na miejscówki po jałowcach, a na ich miejscu wylądowały klony czekające cierpliwie w donicach.

A tak dzisiaj wygląda ziemia odzyskana:
z jednej strony:




I z drugiej:







Zdaje sobie sprawę z tego, że aktualnie niewiele widać, bo i rośliny młode i póki co, same patyki bez liści.
W każdym razie posadziłam tak:
3 oczary: Diane, Orange Beauty i nn (może Pallida?)
klona Seiryu
hortensję Phantom
hortensje kosmatą
kielichowca Hartlage Wine
pierisa Katsura






Blisko furtki, w zacisznym miejscu znalazły miejscówkę skimmie:
2 sadzonki Rubelli
1 Red Pearl:









oraz Fragrans:



Ciekawe, po jakim czasie uznam, że jest za ciasno .
W każdym razie, póki co, widzę tu sporo miejsca na paprocie .

Jak już wspomniałam powyżej, u Was szaleństwo kwitnień, a u mnie wciąż na etapie krokusów i irysów cebulowych . Ale przynajmniej chłód pozwala im długo kwitnąć:





Kwitnie klon czerwony Red Rocket:










Dereń jadalny Tricolor:

Edyto radość z odzyskanego obszaru jest zrozumiała.. też tak miałam po wycięciu kolejnych tui (tuj?)

Skimia przyrasta dość szybko 'na szerokość'... dobrze jest zostawić im trochę przestrzeni

Sporo masz już akcentów wiosennych w ogrodzie...

O rety! A co to za kataklizm w salonie? Jakoś nie doczytałam, że coś się zadziało!
Rabata ciemiernikowa świetna, u mnie ciemierniki rosną wyłącznie tam, gdzie się same wysieją, więc porzucam nadzieję o ich zdyscyplinowaniu.
No ja się nie dziwię, że tyrasz w ogrodzie, jak tu takie zmiany!

Sytuację ciągle ratują ciemierniki:









Cuchnący Harvington Pewter:

Nelu, skimmie posadziłam w odległości ok metra. Jak myślisz, czy to wystarczy?

Zuzanno, 2 tygodnie temu, w łazience na poddaszu pękł wężyk doprowadzający ciepłą wodę do umywalki. Trzeba było rozpruć drewniany stop i wyciągnąć mokrą wełnę z sufitu. Ponadto zalaniu uległa drewniana podłoga w salonie, która była ułożona na legarach, pomiędzy którymi również była wełna. Szczerze mówiąc to planowaliśmy wymianę tej podłogi, bo to była autostrada dla myszy. Jednak, z uwagi na projekt rozbudowy salonu, który drugi rok jest odkładany w czasie, podłoga również czekała. Jak widać, los za nas podjął decyzję o remoncie. Po demontażu desek i ocieplenia, zostało ułożone ogrzewanie podłogowe i zalane betonem. Na wierzch pójdą płytki drewnopodobne, ułożone w jodełkę.

Faktycznie los nie pozostawił Wam wyboru. Mam nadzieję że efekt finalny wynagrodzi straty moralne.

Edyto mam tylko jedną skimię, pewnie już ok. 7 lat, rozrosła się na przynajmniej metrze kwadratowym z kawałkiem...

Jednak u mnie rośliny lekko nie mają tej akurat niczym nie dogadzałam i myślę, że Twoje pewnie
szybciej dorosną

Współczuję awarii.
A co z planowaną rozbudową?
W tym roku planuję remont. Nareszcie mój m. podjął decyzję.
Musze kuć żelazo póki gorące, bo może zmienić zdanie

Gosiu, sama nie wiem, co z rozbudową . W styczniu, większość pieniędzy, które mieliśmy odłożone na tą inwestycję, wpłaciliśmy do banku robiąc nadpłatę kredytu. Nie chcieliśmy trzymać złotówek przy tak galopującej inflacji. Ponadto, przeraża nas niestabilność cen i dostępności materiałów. Na dzień dzisiejszy, rozbudowa kosztowałaby nas blisko dwukrotnie więcej niż szacowaliśmy to jesienią 2020 r, umawiając się z wykonawcą. Uzgodnione prace miały ruszyć w marcu zeszłego roku, ale pozwolenie przyszło dopiero w lipcu.
Tak więc, ciągle los płata nam figle i ja już przestaję ogarniać. A właściwie, to dawno przestałam.
Tak więc, na pytanie co z rozbudową, chyba mogę odpowiedzieć jedynie - nie wiem.

Nelu, dziękuję za sugestie. Jeszcze raz przyjrzę się moim skimmiom, czy nie potrzebują korekty w nasadzeniu. A jaką wysokość ma Twoja?

Zuzanno, zawsze twierdziłam, że mam pracowitego Anioła Stróża i nawet, jak coś się działo złego, to w ostatecznym rozrachunku, wychodziło to na dobre. W ostatnich latach postanowił nauczyć mnie elastyczności i choć nieźle mu to idzie, to jednak odrobina przewidywalności byłaby bardzo kojąca . Najbardziej kłopotliwe wydaje mi się połączenie podłogi, jeśli ostatecznie rozbudujemy dom (nadal chcę to zrobić, ale zastanawiam się, czy okaże się to wykonalne). Terakota będzie ukladana w jodełkę, więc przy ścianie dużo cięć. A potem 5 metrów ściany ma być rozebrane, więc kafelki trzeba będzie skuć .

Hmmm... po tym jak po pół roku od remontu w domu miałam włamanie i pożar, stwierdziłam że mój Anioł Stróż to zaburzony wykolejeniec.

Edytko cudnie jest

Fajne kompozycje z ciemiernikami ( moje jeszcze rezydują w doniczkach )
Remontu ani troszkę nie zazdroszczę..........................

Uliczne nasadzenia obiecujące. mnie też czeka zmiana przed domem, bo tam patelnia i nie wszystko przeżywa. Tyle, że macie piękny płot, a ja jeszcze nie mam i nie wiem, czy będę miała...
Powtórzę za Danką - jest cudownie! Te ciemierniki pod sosną!

Miłko, ciemierniki pod sosną robią teraz całą robotę w ogrodzie. Poza nimi, nie bardzo jest na czym oko zawiesić. Przyroda zatrzymała się w oczekiwaniu na cieplejsze dni.

Ponieważ wszelakie rezerwy energetyczne już mi się wyczerpały, postanowiłam wziąć na dzisiaj urlop. Pomyślałam, że pójdę do ogrodu, trochę odreaguję i może jakoś to będzie.
Wstałam rano i taki zobaczyłam krajobraz za oknem:



Już nawet się nie złoszczę. Chyba powoli przyzwyczajam się to tego, że jak tylko coś zaplanuję, to zaraz dzieje się na odwrót .

Verciu, wcale się nie dziwię, że trzymasz swoje w doniczkach. Moje przestałam już nawet przykrywać, bo nowe zakupy, po tylu mroźnych nocach nie są w stanie już podnieść kwiatów. Starsze egzemplarze lepiej sobie radzą, ale te kupione w tym roku, nie były odpowiednio zahartowane. Mam nadzieję, że przynajmniej liście wypuszczą ładne, a kwiatami będę się cieszyła w kolejnym sezonie .

Danusiu, dziękuję . Szczerze mówiąc, to mam nadzieję, że cudnie będzie - jak rośliny się rozrosną.

Zuziu, to faktycznie współczuję . Mogę sobie tylko wyobrazić jaka to była dla Was frustracja .

Edytko -Ty ciągle pracujesz jak mróweczka i zmiany wprowadzasz ,więc może trzeba troszkę odpocząć .....remontu nie zazdroszczę choć zapewne będzie pięknie -dla mnie to straszna rzecz jak kiedyś lubiłam zmiany tak teraz nie cierpię ....nawet malowanie odkładalismy od jesieni w końcu mąż się zmobilizował i wszędzie bałagan ,oj tam marudzę strasznie przepraszam

Żanetko, ta aura za oknem, to chyba po to, żebym nie żałowała dni bez ogrodu .
Fotki z dzisiejszego popołudnia:

wielkanocne przygotowania:










Jak już pisałam gdzie indziej, straty będę szacowała po stopnieniu śniegu. Jednak takich widoczków nie brakuje jak ta kulka (znaczy była kulka):


albo ten jałowiec: