Młodziak od Basi ładnie wystartował ... fot. 03.05.2023

Polystichum x dycei, mamusia Wojtkowego, z postu wyżej

fot. 05.05.2023

Paprotnik Dyce'go, dwulatek, ukorzeniony z rozmnóżki.

fot. 22.06.2023

Na zdjęciu tego nie widać,ale to już kawał paproci.

Tej wiosny przyjechała do mnie od Gosi świeżo ukorzeniona, mała rozmnóżka paprotnika Dyce'go. Do drugiej połowy maja trzymałam w doniczce a póżniej posadziłam na rozsadniku. W porównaniu z posadzonymi o tej porze rozmnóżkami innych paprotników, tej dawałam więcej i częściej wodę. Wyglądało na to, że tego potrzebuje.

Ładnie mu się przyrosło w tym sezonie ... ale miejsca ma sporo, niech rośnie

fot. 18.10.2023

Podmarzł późną wiosną Taka lichota w porównaniu z zeszłym rokiem.

fot. 04.11.2023


Jak opadnie reszta liści z sąsiednich drzew, to pewno bez dodatkowego okrywania się obędzie.

Polystichum x dycei już szaleje, co mnie średnio cieszy...


fot. 18.04.2024r.
.

W ubiegłym sezonie mój Polystichum x dycei - już nie gnębiony przez skaczące po nim koty - pokazał i urodę i moc

Zdjęcia z 24 i 26.05.2023





Jednak miejscówka między różanecznikami okazała się na tyle specyficzna, że im dalej w sezon, tym focenie stało się trudniejsze, bo wymagało niezłej ekwilibrystyki, by usunąć z kadru wszelkie, wchodzące weń, przeszkody a nade wszystko pominąć zmasakrowane przez opuchlaki liście, więc odkładałam to na później i później... i tak sezon bez fot wziął i mi się zakończył

Postanowienie na sezon obecny: postarać się bardziej

Początki są obiecujące
Stan Polystichum x dycei na dzień 18.04.2024

Myślę Moniko, że powinnaś go wkopać w donicy, a do fotek wyjmować na ścieżkę lub schodki, bo taka ekwilibrystyka może źle się skończyć dla rodka, paproci lub Ciebie


Mój Polystichum x dycei wystartował jakiś jasny na tle zawilców

Mój Polystichum x dycei również już w zaawansowanym rozwoju. Po lewej stronie widać nowe pokolenie




fot. 17.04.2024

Mój największy egzemplarz Polystichum x dycei został przypalony przez przymrozki. Cale szczęście, że mam dugi, nieco mniejszy, który tak nie ucierpiał i całkiem sporą, bo ubiegłoroczną rozmnóżke, która sama się ukorzeniła pod roślinną mateczną..


fot. 02.05.2024r.
.

Czas wpisać swoją obecność na liście
W ubiegłym roku, przyjechały do mnie bulbki od Moni Wsadziłam do doniczek, a doniczki zadołowałam pod lasem. Teraz już je widać i wyglądają jak paprocie. Małe, ale z potencjałem

Dość już miały przebywania w doniczkach, wysadziłam do ziemi. Pod lasem, w jasnym cieniu, w ziemi próchniczo-gliniastej, zawsze wilgotnej ładnie się wzmacniają.



Druga rośnie po przeciwnej stronie, w miejscu bardziej jasnym, ale zdjęcie zrobiłam takie nieostre, że nie nadaje się do pokazania.

Edycja.
Drugi paprotniczek rośnie sobie pod lasem, po przeciwnej stronie (od zachodu). Na dole zdjęcia.

Z dwóch paprotników Dycei jakie u mnie rosną, jeden został wiosną całkiem przemrożony, drugi rosnacy w zacisznym miejscu uchował się zdrowo i ma prawie metrowe liście.

Mój najstarszy okaz oberwał od późnowiosennych przymrozków pomimo, że był przykryty w tym czasie tekturowym pudłem. Pierwsze liście były krótkie i zdeformowane, ale teraz wypuszcza zdrowe.

fot. 01.09.2024

Tomek Mr napisał: Nie jestem tylko pewna, czy mój kręgosłup byłby w pełni zadowolony z takiego taszczenia tam i z powrotem sporej donicy ze sporym paprotnikiem

Tymczasem... sprawy mają się dobrze... rodek żyje, dycek żyje i ja też... i nikt niepokiereszowany... rodek dostał też pręt dla ograniczenia swych skłonności do pochylania się nad dyckiem... stąd tego drugiego można teraz nawet w ogrodzie dostrzec... jak się spojrzy pod odpowiednim kątem

Zdjęcie z 17.06.2024




Zdjęcia z 10.09.2024




Efciu... niech się młodzież chowa zdrowo