Dziewczyny, dziękuję za dobre słowo...
Miłko, jak na pierwsze próby ta dalia jest całkiem całkiem
Efcia, bardzo ładne ładne bazgrołki

Moje Wielkanocne dłubanki

Świetne filcowanki , wielkanocnych jeszcze nie widziałam .

Gosiu jestem pod ogromnym wrażeniem Twoich dłubanek

Gosiu ale zajączki są najbardziejsze ze wszystkich

Wstałam o 6. Mam ochotę na chwilę spokoju, a epidemia to mi się nawet śni... Co zrobić, żeby nie myśleć?... W domu cicho i spokojnie, nawet koty się nie tłuką, więc wzięłam pędzelki Wyszło co wyszło.
Obraz to taka moja inspiracja kilkoma zdjęciami z naszego forum. Tytuł obrazka jest ściągnięty od autorki zdjęć Może ktoś zgadnie? Może jest choć troszkę podobny?
Nie jest idealny, wiem, ale mi dał chwile myślenia o czym innym A tak powstawał.

"Za płotem"







Na wszystkich zdjęciach naszej koleżanki, widnieje spokój, nawet w pochmurne, szare dni. Czy mi się udało ten spokój uchwycić? Zostawiam do oceny
Jak nikt nie zgadnie, to oczywiście powiem które zdjęcia mnie ujęły za serducho

O jennnny! Jak fajnie! ja uważam, ze malowanie, to praca iście inżynierska! Trzeba po prostu zaplanować, zaprojektować wszystkie ruchy i barwy naprzód i wykazać się niezwykłą wyobraźnią.

A ja tymczasem ptaszki...

Miłko, ptaszki wspaniałe i pazurki mają idealne!
Próbowałam akwareli, bo mi mąż na prezent kupił. Jednak nie mogę jej ogarnąć. Na razie zatrzymałam się na słonecznikach i wciąż je próbuję poprawiać
Jednak akryl do poprawek jest dużo bardziej współpracujący

Pracowite dziewczyny.
Malunki to dla mnie czarna magia, dlatego bardzo podziwiam.
Pierwszy raz widzę ozdoby wielkanocne, robione taką techniką .
Ja czasem coś wydziergam na drutach czy szydełku, jak mam wenę. Nie lubię robić pod presją.
Jak mnie najdzie ochota, to idzie mi to łatwo i przyjemnie.
W lutym wydziergałam kardigan, inspirowana pewnie tymi samymi wzorami, co Wiesia.
Mój jest z wełną, cieplutki, akurat na wczesną wiosnę.
Planowaliśmy spędzić święta w Krakowie, sweter miał być prezentem, plany upadły, trzeba chyba wysłać
Dopiero dzisiaj, robiąc zdjęcie, zauważyłam, że dobrałam kolory podobne, jak na malunku nad kanapą .

Elu, kołowiec fajny i obraz na ścianie interesujący.

Elu, obraz na ścianie przepiękny, bardzo w moim guście. A cardigan, właśnie taki z koła jak zrobiłaś, chciałam też zrobić dla siostry ale jej się niestety nie spodobał więc zabrałam się za chustę. Może zrobię taki dla siebie....

Podziwiam wszystkie prace Waszych rąk i serc bo do takich zajęć trzeba mieć serce.

Efciu mnie takie widoki kojarzą się tylko z Zuzią i jej widokami zza płotów na wsi.

Majeczko bo tak to miało się kojarzyć

Obraz jest moją interpretacją zdjęcia Zuzi, które to zdjęcie zawsze podpisuje: za płotem



foto.zuzanna

Czyli, trochę mi się udało

Zawsze mi te zdjęcia Zuzi dają odczucie spokojności.

Efkaraj napisał:
Efciu bardzo Ci się udało masz malarskie zdolności

Przeglądając ostatnio zdjęcia natrafiłam na lalkę, którą zrobiłam wnuczce i chyba jej tu nie pokazywałam.
I sama sobie się dziwię, że ją wydłubałam. bo szydełko to jednak nie moja bajka, wolę druty.

Elu, czego się nie robi dla wnuczki Piękna lala i ubranko ma drutkowe

Drutowych umiejętności zazdroszczę okropnie, niby wiem na czym to polega, ale w młodym wieku jakoś nie opanowałam, a teraz mi się już nie chce, choć zazdroszczę .
Swego czasu, wspólnie z koleżankami craftowymi , wymyśliłyśmy powiedzenie -"a wszystko to z zazdrości" i namiętnie uczyłyśmy się nowych technik rękodzielnych, właśnie dlatego, że ktoś inny już je opanował i pokazywał swoje prace. Widocznie moja zazdrość w temacie dziania nie jest aż tak silna .

W trakcie obszywania rodziny, sąsiadów i znajomych w maseczki, ukończyłam też swoją podusię patchworkową, zaczętą na kursie patchworku w styczniu.
W grudniu, styczniu i lutym po pobliskich miasteczkach wędrowała wystawa patchworków " Taki pejzaż" inspirowanych grafiką Rebeki Vincent. Kto zainteresowany to sobie poszuka . Na zakończenie wystawy odbył się kurs patchworku prowadzony przez dwie słynne polskie quilterki, w którym uczestniczyłam, tym bardziej, że to środowisko jest mi bardzo bliskie i znane z wieloletniej akcji ' Kołderki z jedne uśmiech".
Szycie maszynowe nie jest moją mocną stroną, sprawniej posługuję się igłą , ale maszynę obsługiwać umiem i pewnie z motywem 'Chatki z bali'/ Log Cabin bym sobie poradziła, ale jak powiadają 'Dla towarzystwa dał się Cygan powiesić' .

Moja poduszki, bo uszyłam dwie, druga już nieco sfatygowana, z powodu intensywnego używania .





W lutym skończyłam winny sampler, ale dopiero teraz haft wyprałam, wyprasowałam i zrobiłam fotki.

Krzysiu, jestem fanką wszystkich Twoich rękodzielniczych cudów

Krzysiu, patchworki nęciły mnie od dawna ale zawsze wydawało mi się że to wiele pracy i pewnie dlatego nigdy nie spróbowałam. Wystawę pooglądałam i jestem zachwycona pejzażami ale natchnienia ciągle brak a mażył by mi się kubraczek z takim pejzażem
. Hafty tworzysz fantastyczne ale to jeszcze bardziej pracochłonne więc się nie zabiorę

Zamiast tyrać w ogródku... sobie zmalowałam...

Patchworki też zawsze mi się podobały ale nigdy nie próbowałam sama ich robić, może kiedyś... Patrząc Krzysiu na Twoje poduchy nabieram ochoty
Ewo, a Twoje obrazy mnie zachwycają, ja też trochę maluję ale to są raczej takie kompozycje nowoczesne, geometryczne a nie pejzaże, na nie nie mam śmiałości się porwać, podobają mi się ale chyba ich nie czuję